Morieljes kweken – De complete gids

De morieljes, met hun honingraatachtige silhouet en karakteristieke bruine kleur, behoren tot de meest gezochte paddenstoelen ter wereld. Gewaardeerd door fijnproevers, onderscheiden ze zich door een diepe smaak, zowel houtachtig als licht nootachtig, die de meest verfijnde gerechten versterkt.

Hun unieke textuur, zowel stevig als delicaat, voegt een ongeëvenaarde dimensie toe aan de keuken. De zeldzaamheid van de morielje, het korte seizoen en de moeilijkheidsgraad van de teelt maken het tot een luxeproduct, dat de begeerte opwekt van paddenstoelenliefhebbers en sterrenchefs. Deze mysterieuze paddenstoel blijft fascineren, zowel door zijn smaak als door de uitdagingen die hij stelt aan degenen die proberen hem te kweken.

 

 

---

 

---

 

1. Inleiding tot de Morieljecultuur

Historische Context: De Eerste Stappen naar de Morieljecultuur

De teelt van morieljes werd lange tijd beschouwd als de Heilige Graal van mycologen vanwege de vele mislukte pogingen om hun complexe levenscyclus te beheersen.

Pas vanaf de jaren 1980 slaagden Amerikaanse onderzoekers erin morieljes onder gecontroleerde omstandigheden te kweken, wat een keerpunt markeerde in de geschiedenis van deze paddenstoel. In 1982 slaagde een team wetenschappers van de Ohio State University er voor het eerst in morieljes in het laboratorium te produceren, wat de weg vrijmaakte voor belangrijke vooruitgang op dit gebied.

Vervolgens hebben Chinese onderzoekers opmerkelijke vooruitgang geboekt door patenten aan te vragen voor verbeterde teeltmethoden die een meer systematische productie mogelijk maakten. Deze innovaties hebben bijgedragen aan de transformatie van de morieljeteelt van een onvoorspelbaar proces naar een steeds beter beheersbare wetenschap, hoewel er nog steeds uitdagingen blijven bestaan.

 

De Uitdagingen van de Morieljecultuur

De teelt van morieljes blijft een grote uitdaging vanwege hun specifieke en grillige eisen. Deze paddenstoel heeft een gecontroleerde omgeving nodig, met een nauwkeurige temperatuur en vochtigheid, om te gedijen.

Morieljes groeien in rijke, vaak kalkhoudende bodems en vereisen een complexe interactie met micro-organismen in de bodem om vrucht te dragen. Ze hebben een delicate balans van voedingsstoffen, vocht en licht nodig, wat hun teelt in de open lucht onderhevig maakt aan klimatologische wisselvalligheden en moeilijk op grote schaal reproduceerbaar maakt.

Bovendien wordt het vruchtvormingsproces van morieljes gestimuleerd door specifieke omgevingsfactoren, zoals temperatuurschommelingen of stressvolle gebeurtenissen zoals droogte gevolgd door regen. Deze vereisten maken de teelt van morieljes tot een delicate kunst die wetenschap, observatie en constante aanpassing van de groeicondities combineert.

 

Moderne methoden voor het kweken van morieljes

Moderne teelttechnieken voor morieljes onderscheiden zich van traditionele benaderingen door een beter begrip van de pre-fructificatievoorwaarden en het gebruik van speciaal samengestelde substraten.

Tegenwoordig maakt gecontroleerde teelt het mogelijk om de natuurlijke omstandigheden die nodig zijn voor de ontwikkeling van het mycelium na te bootsen, waardoor de teelten voorspelbaarder worden. Substraten die verrijkt zijn met voedingsstoffen en ontworpen zijn om de natuurlijke bodems na te bootsen waar morieljes groeien, worden gebruikt om een gezonde groei van het mycelium te bevorderen.

De optimalisatie van de voorwaarden voor pre-fructificatie, zoals de nauwkeurige aanpassing van temperatuur en vochtigheid, is cruciaal om morieljes tot vruchtvorming aan te zetten. Moderne methoden omvatten ook de regulering van factoren zoals de pH van de bodem en het beheer van microbiële interacties, die een sleutelrol spelen in de levenscyclus van de morielje.

 

Ecologische impact en voordelen van thuis kweken

Het thuis kweken van morieljes biedt vele voordelen, zowel op het gebied van smaak als ecologie. Door deze zeldzame paddenstoelen zelf te kweken, vermindert men de druk op de natuurlijke populaties morieljes, die vaak het slachtoffer zijn van overmatige pluk. Deze praktijk draagt bij aan het behoud van de biodiversiteit en helpt bij het in stand houden van gezonde bosecosystemen.

Bovendien biedt het zelf kweken volledige controle over de groeicondities, waardoor het gebruik van pesticiden of chemicaliën die schadelijk kunnen zijn voor het milieu wordt vermeden. Zelf gekweekte morieljes zijn daardoor duurzamer en milieuvriendelijker, terwijl ze ook de persoonlijke voldoening bieden om een uitzonderlijke paddenstoel te produceren. Daarnaast stelt het thuis kweken van morieljes paddenstoelenliefhebbers in staat om het hele jaar door verse morieljes te proeven, wat zelden mogelijk is bij het wild plukken.

Door passie, geduld en moderne technieken te combineren, opent het kweken van morieljes thuis een wereld van smaken en ontdekkingen voor amateur-mycologen en fijnproevers.

 

---

 

2. De keuze van het mycelium en het substraat

Het succes van de teelt van morieljes berust grotendeels op de keuze van het mycelium en de voorbereiding van een geschikt substraat.

De saprofytische morieljes, die zich voeden met organisch materiaal in ontbinding, zijn het meest geschikt voor huiselijke teelt, in tegenstelling tot de symbiotische variëteiten die een mycorrhizale relatie met specifieke gastbomen vereisen.

Welke soort morieljes?

Morchella importuna : Bekend om zijn kegelvormige zwarte morieljes, Morchella importuna is een soort die goed geschikt is voor thuiskweek, vooral in goed doorlatende bodems die rijk zijn aan organisch materiaal.

Ze groeit bij voorkeur in substraten verrijkt met gecomposteerd hout en geeft de voorkeur aan een matige schaduwrijke blootstelling. Deze variëteit vereist bijzondere aandacht om de juiste vocht- en temperatuurcondities te behouden, maar beloont de inspanningen met royale oogsten van morieljes met een uitgesproken smaak.

Sommige morieljes, zoals de symbiotische variëteiten zoals Morchella esculenta, zijn afhankelijk van een mycorrhizale relatie met specifieke gastbomen zoals essen, iepen of appelbomen.

Deze soorten zijn niet geschikt voor teelt in vrije grond omdat ze een complexe interactie met hun partnerbomen nodig hebben om te groeien. Om deze reden is het beter om je te richten op saprofytische variëteiten die autonoom kunnen worden gevoed met substraten die rijk zijn aan organisch materiaal.

 

---

 

3. Optimale voorwaarden voor de teelt van morieljes

De teelt van morieljes berust op het creëren van een omgeving die hun natuurlijke habitat zo getrouw mogelijk nabootst. Morieljes zijn gevoelig voor schommelingen in temperatuur, vochtigheid en licht, en het respecteren van deze specifieke voorwaarden is essentieel om hun groei en vruchtvorming te bevorderen.

 

Bodemkwaliteit:

• pH Optimal : Voor de teelt van morieljes moet de bodem een pH hebben tussen 7 en 8. Indien nodig kan de pH worden aangepast door calciumcarbonaat (CaCO₃), zoals krijt, toe te voegen. Een bodemonderzoek wordt aanbevolen om de exacte hoeveelheid amendement te bepalen die moet worden toegevoegd om de zuurgraad te corrigeren.
• Schimmelwerende Eigenschappen : Controleer of het substraat geen remmende stoffen bevat zoals tannines die afkomstig kunnen zijn van bepaalde boomsoorten (bijvoorbeeld naaldbomen of notenbomen) of planten (zoals salie of laurier), evenals niet-gecomposteerde houtspaanders of bladeren.
• Waterkwaliteit: Geef de voorkeur aan zacht en niet-verontreinigd water voor irrigatie, bij voorkeur afkomstig uit natuurlijke bronnen zoals regen of beekjes, om de toevoeging van ongewenste mineralen te vermijden.
• Afwezigheid van Chemische Producten: Vermijd chemische behandelingen, met name schimmelwerende middelen zoals glyfosaat, die het netwerk van symbiotische micro-organismen die nodig zijn voor de groei van morieljes kunnen verstoren.

 

🌡️ Temperatuur:
Temperatuurbeheer is een van de meest kritieke aspecten bij de teelt van morieljes. De teelt moet beginnen wanneer de luchttemperaturen tussen 10°C en 20°C liggen, typische omstandigheden voor de lente of de herfst. Tijdens de incubatiefase van het mycelium is het cruciaal om een stabiele temperatuur rond de 20°C te handhaven.

Vervolgens is een geleidelijke verlaging van de temperatuur, idealiter tot 5°C, nodig om de vorming van sclerotia te stimuleren. Deze compacte structuren van mycelium dienen als voedingsreserves en zijn essentieel om de vruchtvorming van morieljes te activeren. Deze temperatuurdaling bootst de natuurlijke omstandigheden na van het einde van de winter of het begin van de lente, wat het begin van de levenscyclus van morieljes markeert.

 

💧 Luchtvochtigheid:
Morieljes vereisen een hoog vochtigheidsniveau om goed te kunnen groeien. De grond moet constant vochtig worden gehouden, maar niet te nat, omdat een oververzadiging met water kan leiden tot het rotten van het mycelium.

Een fijne irrigatie, zoals die wordt geleverd door een nevelsysteem of druppelirrigatie, wordt aanbevolen. Dit type bewatering zorgt voor een constante en gecontroleerde vochtigheid zonder het fragiele mycelium te beschadigen. Het is belangrijk om bewatering met te krachtige waterstralen te vermijden, omdat deze de bodem kunnen verstoren en de delicate structuren in ontwikkeling kunnen vernietigen.

 

☁️ Licht:
Morieljes zijn paddenstoelen die de voorkeur geven aan diffuus licht, vergelijkbaar met dat in de ondergroei of schaduwrijke bossen. Ze houden niet van directe zonnestralen, die het substraat kunnen uitdrogen en de vruchtvorming kunnen belemmeren.

Om de lichtblootstelling te beheersen, is het gebruik van schaduwnetten, tunnels of gedeeltelijk overdekte kassen ideaal. Deze installaties maken het mogelijk een omgeving te creëren waar het licht gedimd is, terwijl ze bescherming bieden tegen extreme weersomstandigheden, zoals wind of hevige regen, die de groei van morieljes kunnen beïnvloeden.

 

Door deze parameters te combineren met een goed voorbereide substraat en kwalitatieve mycelia, kunt u een microklimaat creëren dat bevorderlijk is voor de teelt van morieljes, waardoor u uw kansen maximaliseert om deze delicate en gewilde paddenstoel met succes te kweken.

Op het niveau van het substraat : De voorbereiding van de grond is cruciaal om de groei van morieljes te bevorderen en de vruchtzetting te optimaliseren.

• pH : De substraat moet een licht alkalische pH hebben, idealiter tussen 7 en 8, meetbaar met pH-teststrips. Het kan nodig zijn om te amendementeren met calciumcarbonaat, Meudonwit of kalksteen. Vermijd kalk met een hoog magnesiumgehalte, die meestal niet geschikt is voor de teelt van paddenstoelen.

• Organische stoffen : Als secundaire ontleder zal het mycelium van morieljes een bodem waarderen die rijk is aan reeds voorverteerde organische stof. Als u houtsnippers heeft, is het ideaal om deze een jaar te laten composteren en ze vervolgens in de eerste 5 centimeter van de bodem te verwerken in het voorjaar of de zomer. De mest moet ook 2 tot 3 jaar oud zijn voordat deze met de grond voor morieljes wordt gemengd. Een goed substraat bootst de natuurlijke bosbodem van morieljes na, wat hun ontwikkeling bevordert.

• Vochtigheid en Drainage : De grond moet vochtig worden gehouden, maar het is essentieel om een goede drainage te garanderen om waterophoping te voorkomen die de ontwikkeling van morieljes zou kunnen schaden. De voorafgaande voorbereiding van de grond, zoals het spitten om de grond kluitig en luchtig te maken, is noodzakelijk om een gunstige omgeving voor het mycelium te creëren. Het wordt ook aanbevolen om een druppelirrigatiesysteem te installeren om een constante vochtigheid te behouden zonder het substraat te verzadigen.

 

Belang van Organisch Materiaal (OM)

Morieljes, saprofytische paddenstoelen, zijn afhankelijk van sterk ontbindend organisch materiaal voor hun voeding. Organische amendementen moeten goed worden opgenomen in de bovenste bodemlaag (10 tot 15 cm diepte) en bij voorkeur vóór of tijdens de zomer worden aangebracht, waarbij gebruik wordt gemaakt van de warmte om de ontbinding te versnellen en mogelijke verontreinigingen te neutraliseren.

 

Aanbevolen organische stofinbreng:

• Broyats de Bois de Feuillus Compostés : Verrijken de bodem met een goed uitgebalanceerde organische stof.
• Gecomposteerde meststoffen: Leveren essentiële voedingsstoffen en verbeteren de bodemstructuur.
• Digestaat van methanisering: Resultaat van de anaërobe afbraak van organisch materiaal, het vormt een rijke bodemverbeteraar.
• Vermicompost (Lombricompost) : Deze compost, verrijkt door de activiteit van regenwormen, ondersteunt de gezondheid van de bodem en stimuleert de nuttige micro-organismen.

Om verzadiging van de bodem te voorkomen, wordt aanbevolen de aanvoer te beperken tot ongeveer 1 tot 2 kg per vierkante meter per jaar. Organisch materiaal herbergt nitrificerende bacteriën, zoals Pseudomonas putida, die een symbiotische rol speelt met het mycelium van morieljes en bijdraagt aan de verrijking ervan met voedingsstoffen tijdens de vorming van de sclerotia.

 

Voorbereiding en Aanleg van de Bodem

Bewerking van de bodem is een cruciale stap om een goed teeltbed voor morieljes te creëren, vooral als het perceel nieuw is bestemd voor deze teelt. Een goed voorbereide bodem verbetert de groeicondities.

• Vermindering van onkruid: Als het perceel nog onbewerkt is, voer dan meerdere vals zaaibeurten uit om het onkruid te verminderen voordat u met de teelt begint.
• Amendering en pH-regulatie: Amendementen om de pH aan te passen of schadelijke populaties te beheersen moeten direct na het ploegen worden geïntegreerd, vóór de laatste bodemvoorbereiding.
• Structuur van de bodem: De bodem moet los zijn met kluiten van gemiddelde grootte (ongeveer ter grootte van een ei) en gevormd in verhoogde bedden van 0,80 m tot 1,50 m breed om de afwatering te vergemakkelijken.

 

Beheer van irrigatie en vochtigheid

Vochtigheid is een cruciale factor voor de teelt van morieljes, en het irrigatiesysteem moet worden aangepast aan de kenmerken van de bodem om een optimale omgeving te behouden gedurende de verschillende stadia.

Belangrijkste instructies:

• Saturatie Voorzaaien : De grond moet goed verzadigd zijn met water voordat het mycelium wordt gezaaid.
• Vochtbehoud: Houd het substraat constant vochtig om de groei van het mycelium te bevorderen.
• Voorzorgsmaatregelen bij irrigatie: Vermijd het direct besproeien van het mycelium tijdens de verspreiding en onthoud u ervan om jonge morieljes van minder dan 3 tot 4 cm te besproeien om schade te voorkomen.

 

---

 

4. Installatie van de Cultuur

Ontvangst en Opslag van Mycelium

Om de kwaliteit van het mycelium te garanderen, is het belangrijk om bepaalde stappen te volgen bij de ontvangst en opslag ervan:

• Ontvangst van het mycelium : Het mycelium wordt meestal geleverd tussen half oktober en half november. 
• Onmiddellijk gebruik : Als de weersomstandigheden gunstig zijn, is het beter om het mycelium direct na ontvangst te gebruiken om de slaagkansen te maximaliseren (zie de sectie "Zaaiwijze").
• Opslag van het mycelium : Als onmiddellijke gebruik niet mogelijk is, open dan de dozen en plaats elke zak op een plank in een koelcel die op 2°C wordt gehouden. Als u geen plank heeft, kunnen de dozen gestapeld worden, waarbij erop gelet wordt dat de zakken niet aan elkaar plakken.
• Opslagmateriaal : Bewaar de verzenddozen en het noppenfolie om de myceliumzakken buiten de kweekperiodes te beschermen.

 

Voorbereiding en Inoculatie van de Bodem

De inoculatiefase is cruciaal voor het succesvol kweken van morieljes. Bij La Mycosphère worden twee hoofdtechnieken aanbevolen voor het zaaien:

1. Semis à la volée : Strooi tussen 200 en 300 g mycelium per vierkante meter, bedek het vervolgens met 2 tot 4 cm aarde. Deze methode is eenvoudig en zorgt voor een gelijkmatige bedekking van de grond.

2. Semis par poquets : Begraaf 100 tot 200 g mycelium in gaten van 10 cm diep, op 50 cm afstand van elkaar. Hoewel deze techniek arbeidsintensiever is, beschermt ze het mycelium tegen verontreinigingen en bevordert ze de groei door de filamenten naar het oppervlak te richten.

Voor de inoculatie is het essentieel dat de grond goed vochtig is, hetzij na een natuurlijke regenbui, hetzij door een fijne bewatering. Om natuurlijke schaduw te garanderen en een goede luchtvochtigheid te behouden, kunt u lichtjes granen zoals tarwe of rog over het mycelium zaaien. Dit helpt ook om het mycelium tegen de wind te beschermen.

 

Temperaturen voor het zaaien van morieljes

Om het zaaien te starten, mag de temperatuur onder de klimaatbescherming niet hoger zijn dan 20°C en moet deze langdurig onder deze waarde blijven. Deze temperatuur moet worden gemeten op 10 cm boven de grond, op het hoogtepunt van de dag.

 

---

 

5. Onderhoud en Monitoring van de Cultuur

Om een optimale groei van het mycelium te garanderen, is regelmatig onderhoud essentieel. Hier zijn de stappen die u moet volgen om het succes van uw morieljecultuur te verzekeren:

Myceliumbewaking

Na het inbrengen in de grond is het cruciaal om de verschijning van groeitekens van het mycelium nauwlettend te volgen. Let op de « deflagraties », die concentrische cirkels die op het oppervlak van de grond verschijnen en de uitbreiding van het mycelium aangeven. Dit proces kan in duur variëren, meestal van 1 tot 3 weken, afhankelijk van omgevingsfactoren zoals temperatuur en vochtigheid.

Water geven

Het handhaven van een constant vochtigheidsniveau is essentieel voor de groei van het mycelium. Zorg ervoor dat de grond vochtig blijft, maar vermijd overtollig water dat kan leiden tot rot of stilstand, wat schadelijk is voor de teelt. Het gebruik van geperforeerde slangen of een microdruppelsysteem wordt aanbevolen voor een zachte bewatering. Vermijd het direct besproeien van jonge morieljes om hun delicate ontwikkeling niet te verstoren.

 

Bescherming tegen parasieten

De teelt van morieljes kan worden bedreigd door verschillende parasieten, met name insecten en schimmels. Om deze risico's te minimaliseren, installeer een schaduwdoek en een beschermhoes. Deze voorzieningen helpen een gecontroleerde omgeving te creëren, waardoor het risico op besmetting wordt verminderd.

Voor een effectieve biologische bestrijding van larven, slakken en andere schadelijke dieren kunt u Bacillus thuringiensis (BT) gebruiken, een bacterie die van nature in de bodem voorkomt en specifiek schadelijke insecten aanvalt zonder de gewassen te schaden. Zorg ervoor dat u de instructies van de fabrikant volgt voor correct gebruik.

 

Beheer van Vogels en Knagers

Vogels en knaagdieren kunnen ook een bedreiging vormen voor morieljecultures, doordat ze in de grond graven of de jonge paddenstoelen opgraven. Om ze af te schrikken, kunt u beschermnetten of natuurlijke afweermiddelen gebruiken. Het plaatsen van fysieke barrières rond de teeltgebieden kan ook helpen om uw oogst te beschermen.

 

---

 

6. Vruchtvorming: Het Bevorderen van de Groei van Morieljes

---

 

7. Oogst en Post-Oogst

1. Oogstperiode : Morieljes worden voornamelijk in het voorjaar geoogst, meestal tussen maart en mei op het noordelijk halfrond, hoewel dit enigszins kan variëren afhankelijk van het klimaat en de hoogte. In Frankrijk begint het seizoen vaak in maart en kan het in sommige bergachtige gebieden doorlopen tot juni.

2. Grootte bij de Oogst : De aanbevolen grootte om morieljes te oogsten is meestal wanneer ze tussen de 5 en 10 cm meten, hoewel dit kan variëren afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en culinaire toepassingen. Een morielje van 10 cm wordt al als relatief groot beschouwd.

3. Oogstmethode : Het is inderdaad aan te raden om de morielje aan de basis met een schoon mes af te snijden om het mycelium te behouden en een toekomstige vruchtzetting te bevorderen. Deze praktijk is cruciaal voor de duurzaamheid van de oogstlocaties.

4. Oogst na het besproeien : Het is waar dat morieljes veel water opnemen en kwetsbaar worden na de regen. Bovendien kunnen ze sneller bederven, wat hun smaakkwaliteit vermindert.

Na de oogst:

1. Nabewerking na de oogst :

   • Morieljes moeten na de oogst voorzichtig worden behandeld. Ze moeten in manden of stoffen zakken worden geplaatst om luchtcirculatie mogelijk te maken, waardoor condensatie en voortijdige bederf worden voorkomen.
   • Ze moeten snel maar voorzichtig worden schoongemaakt. Vermijd ze in water te weken; een lichte borstelbeurt of een snelle spoeling onder water is voldoende. Morieljes zijn poreus en nemen veel vocht op, wat hun textuur en smaak kan aantasten.

2. Drogen en Bewaren :

   • Morieljes blijven beter bewaard als ze gedroogd zijn, een traditionele en effectieve methode om hun houdbaarheid te verlengen. Het drogen zorgt er ook voor dat hun smaak geconcentreerd wordt. Ze kunnen aan de lucht worden gedroogd of op een lage temperatuur in een oven of een dehydrator.
   • Eenmaal gedroogd, moeten morieljes worden bewaard op een droge en donkere plaats, bij voorkeur in luchtdichte potten.

 

---

 

8. Conclusie

Het kweken van morieljes is een spannende uitdaging die, wanneer goed beheerst, u de voldoening geeft om verse, smakelijke en zelfgemaakte paddenstoelen te oogsten. Met de juiste technieken en geschikte hulpmiddelen kunt u dit avontuur omzetten in een lonend succes.

 

⚠️ Voorzorgsmaatregelen

Morieljes moeten worden gekookt. Ze zijn giftig als ze rauw zijn.

Als u deze soort voor het eerst eet, is het beter om met een kleine hoeveelheid te beginnen om eventuele allergieën te controleren, zelfs na het koken.

Reken op ongeveer 10 minuten kooktijd in de pan of in de steelpan voor een goede gaarheid.

 

❓ Veelgestelde Vragen

Is het normaal dat mijn mycelium bruin is?

Het mycelium van de morielje doorloopt verschillende rijpingsstadia, waardoor het witte, oranje en vervolgens bruine kleuren krijgt.

Moet ik mijn gewas water geven?

Aangezien het een winterteelt is, zijn de gronden over het algemeen van nature vochtig. Er moeten twee periodes in acht worden genomen: vóór de inoculatie moet de grond goed vochtig zijn voor een goede start van het mycelium, en in het voorjaar, tijdens het opwarmen van de grond, is het vaak nodig om water toe te voegen om het vochtgehalte van de grond te behouden.

Groeit dit elk jaar weer terug?

Nee. Omdat het een saprofytische soort is, breekt het dode materie af en vormt het geen mycorrhiza met de omliggende bomen. Na de vruchtvorming is het mycelium van de morielje verzwakt. Het is ook vrij gevoelig voor hitte en droogte, dus het overleeft meestal de zomer niet, tenzij de omgeving koel en vochtig blijft.

Is het mogelijk om ze binnenshuis te kweken?

Het is mogelijk, en het is al gerealiseerd in Denemarken. Niettemin is de teelt van morieljes in de open lucht al relatief complex en experimenteel, en de teelt binnenshuis is dat nog meer. De moeilijkheid ligt minder in de kolonisatie van een substraat door het mycelium dan in de technische voorwaarden die nodig zijn voor de vruchtvorming.

Hebben gekweekte morieljes dezelfde smaak als wilde morieljes?

Ja, morieljes die buiten worden gekweekt kunnen net zo smakelijk zijn als die in het bos worden geoogst. De smaak hangt af van de kwaliteit van de grond en de rijkdom aan organisch materiaal. Te veel water geven of regen tijdens de vruchtvorming kan de smaak van de morieljes verminderen. Voor een betere bewaring en een betere smaak, niet direct na regen morieljes oogsten.

Is het compatibel met andere gewassen in de moestuin?

Ja. Het mycelium van de morielje vestigt zich voornamelijk van oktober tot december en wordt geoogst van februari tot mei. Het mycelium van de morielje voedt zich onder andere met de dode wortels van gekweekte planten.

Ik heb een zure bodem, gaat dat werken?

Nee, de morielje heeft een basische bodem nodig. U zult kalk of calciumcarbonaat moeten toevoegen om de pH boven de 7 te brengen voordat u het mycelium plant.