De mysterieuze wereld van paddenstoelen

Paddenstoelen maken deel uit van een vaak weinig bekende wereld, omgeven door mysteries en legendes. Laten we de belangrijkste grondslagen van de levenscyclus van paddenstoelen ontdekken om dit fantastische universum te begrijpen...

Om te beginnen zijn paddenstoelen een geheel eigen koninkrijk. Het zijn geen planten of dieren, maar een beetje er tussenin: het is de heerschappij van Schimmels.

Ze delen een aantal gemeenschappelijke kenmerken met het dierenrijk:

• In termen van ademhaling, ze ademen zuurstof in en geven koolstofdioxide af.
• Op het niveau van voedsel, ze zijn heterotroof: dat wil zeggen dat ze, net als wij, voor hun voedsel afhankelijk zijn van de plantenwereld. Planten zijn de enigen die met zonlicht hun eigen voedsel kunnen maken.

In tegenstelling tot dieren kunnen paddenstoelen niet bewegen. Hun maag bevindt zich extern: ze gaan liggen en leven van hun voedsel, dat ze afbreken om de voedingsstoffen te extraheren die nodig zijn voor hun ontwikkeling.

Ze spelen daarom een ​​essentiële rol bij de afbraak van dode materie, de vorming van humus, de koolstofcyclus en de vernieuwing van ecosystemen.

Wat we doorgaans een paddenstoel noemen, is eigenlijk alleen maar zijn fruit, het reproductieve deel. Dit is in zekere zin het zichtbare deel van de ijsberg. En in het dode hout, onder de dode bladeren, rond en in de wortels, verbergt het mycelium dat zijn eigenlijke lichaam vormt.

Het paddenstoelmycelium bestaat uit een netwerk van kleine filamenten, “hyfen” genaamd, die zich over hun substraat uitstrekken en het afbreken met behulp van een groot aantal enzymen die specifiek zijn voor elk substraat.

1. Sommige paddenstoelen leven in symbiose met planten. Dit zijn de symbiotisch : ze bieden een reeks voedingsstoffen en voordelen aan de planten waarmee ze op wortelniveau associëren. In ruil daarvoor krijgen ze suikers die door de plant worden geproduceerd.
2. Andere paddenstoelen nemen ook suikers uit levende planten en ontbinden zelfs hun weefsels, zonder er iets voor terug te geven. Dit zijn de paddenstoelen parasieten. Ze versnellen het einde van de levensduur van zieke bomen en spelen ook een belangrijke rol bij het herstel van bossen.
3. Tenslotte zijn er de paddenstoelen saprofyten, die alleen dode materie ontleden. De overgrote meerderheid van de gekweekte paddenstoelen zijn saprofyten omdat ze onafhankelijk van een levende boom kunnen worden gekweekt en verschillende materialen kunnen afbreken.

Veelgebruikte substraten voor het kweken van paddenstoelen zijn over het algemeen zaagsel en houtkrullen, stro, mest, compost.

Om zich seksueel te reproduceren produceren schimmels sporen (microdeeltjes die onzichtbaar zijn voor het blote oog) die zich in de omgeving verspreiden en nieuwe kolonies 'mensen' voortbrengen.

Onder de juiste omstandigheden ontkiemen de sporen, ontmoeten elkaar en versmelten tot een mycelium dat op zijn beurt nieuwe vruchtlichamen (paddenstoelen) kan produceren en de cyclus kan voortzetten.

In de champignonteelt vermeerderen we mycelium doorgaans door mycelium te verwijderen en nieuwe substraten te zaaien.

Het zaad is wat wij het ‘ champignonbroed ’ noemen. Het is eenvoudigweg materiaal dat is gekoloniseerd met mycelium van een schimmel en dat zal worden gebruikt om grotere hoeveelheden substraat te zaaien (“enten”).

Over het algemeen produceren en verkopen we mycelium op granen omdat de granen zeer rijk zijn aan voedingsstoffen voor de paddenstoelen, wat hen maximale kracht en energie garandeert om nieuwe substraten te koloniseren.