Zwarte morieljes, morchella importuna.
De zwarte morielje, een kweekbare gastronomische schat
Uitstekende eetbare champignon, de zwarte morielje groeit van nature in het voorjaar in bossen, vaak op kalkrijke bodems. Gewaardeerd om zijn verfijnde smaak en unieke textuur, wordt hij vooral gezocht door fijnproevers.
Onze morieljestam onderscheidt zich door zijn vermogen om onder gecontroleerde omstandigheden te worden gekweekt. In tegenstelling tot sommige variëteiten die symbiotische relaties met bomen aangaan, is deze voornamelijk saprotroof: hij voedt zich met organisch materiaal in ontbinding, zonder een levende gastheer nodig te hebben. Deze eigenschap maakt de teelt op substraat mogelijk, waardoor productie buiten zijn natuurlijke habitat haalbaar is.
Houd er echter rekening mee dat wij de teelt in de buitenlucht aanbevelen. Het succes van de teelt hangt af van vele parameters, waaronder de aanwezigheid van bepaalde bodembacteriën die de vruchtvorming bevorderen.
Bewaring van het mycelium: Als u het mycelium niet binnen 3 tot 5 dagen na ontvangst gebruikt, is het beter om het in de koelkast te bewaren. Zo kan het 1 tot 2 maanden bewaard worden voordat het gebruikt wordt.
Samenvattend:
| Maat van de myceliumzak | Ingezaaid gebied | Aantal benodigde voedingszakken | Oogst verwacht |
|---|
| 1,5 kg | Ongeveer 5 m² | 5 voedingszakken | Tot 1 kg morieljes |
| 3 kg | Ongeveer 10 m² | 10 voedingszakken | Tot 2 kg morieljes |
Onze kwaliteitsverbintenis:
Wij produceren onze mycelia onder laboratoriumomstandigheden, wat de zuiverheid van de variëteiten en een optimale kwaliteit garandeert.
Wij produceren onze mycelia op 100% biologische wijze, en al onze producten zijn gecertificeerd "BE-BIO-01, Landbouw België" door CERTISYS.
Opmerking : De teelt van de morielje is complexer dan de meeste andere variëteiten die wij op onze site verkopen. De teelt blijft relatief experimenteel, maar het onderzoek van de afgelopen jaren en het delen van informatie hebben deze teelt aanzienlijk vooruit geholpen. Wij garanderen de kwaliteit van de stam, maar kunnen het succes van de teelt niet garanderen. Aarzel niet om uw ervaringen met deze teelt met ons te delen.
Morieljes worden meestal buiten gekweekt: in de moestuin onder een schaduwdoek, in een beschaduwde kas of in het bos.
De zaaien worden meestal gedaan aan het einde van de herfst en het begin van de winter, tussen oktober en december. De temperaturen mogen niet meer boven de 20° uitkomen (net boven de grond).
Een late zaai kan in sommige regio's zonder veel vorst tot eind december plaatsvinden. Voor koudere regio's verdient een voorjaarszaai na de laatste vorst de voorkeur.
Het biotoop:
Het doel is om de van nature optimale omstandigheden van de morielje na te bootsen. In de meeste gevallen is een schuilplaats in de vorm van een tunnel met een schaduwdoek nodig. Het mycelium heeft schaduw nodig om goed te kunnen groeien en verdraagt geen direct zonlicht. Denk aan onderbos of bosrand, en probeer deze lichtomstandigheden na te bootsen.
Vermijd landbouwgrond die fungiciden zoals koper heeft bevat (aanwezig in Bordeaux-mengsel, bijvoorbeeld toegestaan in de biologische landbouw), evenals zure grond of grond rijk aan tannines. Morieljes geven de voorkeur aan kalkrijke, basische grond. De ideale pH ligt rond 7 of 8, meetbaar met pH-teststrips. Het kan nodig zijn om te bemesten met calciumcarbonaat, Meudonwit of kalksteen. Vermijd kalk die rijk is aan magnesium, omdat deze meestal niet geschikt is voor de teelt van paddenstoelen.
Als secundaire ontleder zal het mycelium van morieljes een bodem waarderen die rijk is aan reeds voorverteerde organische stof. Als je houtsnippers hebt, is het ideaal om ze een jaar te laten composteren en ze vervolgens in de eerste 5 centimeter van de bodem te verwerken in het voorjaar of de zomer. De mest moet ook 2 tot 3 jaar oud zijn voordat deze met de grond voor de morieljes wordt gemengd.
Het mycelium van de morielje is goed bestand tegen lichte vorst. Als er langdurige vorst onder -5° wordt verwacht, probeer dan uw mycelium extra te beschermen door uw tunnel te bedekken met een dikkere doek of een zeil.
1. De inoculatie (besmetting):
Er zijn twee opties :
- Het mycelium wordt verspreid door het te strooien (200 tot 300 gram mycelium per vierkante meter) en vervolgens bedekt of begraven onder 2 tot 4 cm aarde.
- Het mycelium wordt begraven in "kluiten" van 100 tot 200 gram, bedekt met 2 tot 4 cm aarde (2 tot 3 kluiten per vierkante meter). Met deze techniek kan het mycelium in terracotta potten worden geplaatst, met het gat naar boven en gesloten aan de onderkant. Het is een arbeidsintensievere methode, maar het beschermt het mycelium tegen besmettingen, beperkt de impact van knaagdieren, en versnelt de "ontbranding" van het mycelium door het een richting te geven met de opening naar boven, terwijl het een goede ademhaling van het mycelium mogelijk maakt.
Sommigen bevelen, tegelijk met de inoculatie, een lichte zaaibeurt van granen (tarwe, rogge, enz.) aan als bodembedekking. Deze lichte begroeiing zal natuurlijke schaduw bieden aan het mycelium, enkele suikers via de wortels, evenals bescherming tegen de wind en een meer constante en gunstige luchtvochtigheid voor de ontwikkeling van het mycelium. Een te dichte zaaibeurt wordt niet aanbevolen.
De grond moet voor de inoculatie goed vochtig zijn om een goede ontwikkeling van het mycelium mogelijk te maken, hetzij na een regenbui, hetzij na het besproeien.
2. De ontploffing van het mycelium :
Het mycelium van de morielje zal vanuit de mycelium op granen vertrekken om zijn omgeving te verkennen. Het zal aan het oppervlak van de grond verschijnen in excentrische cirkels, genaamd deflagraties. Afhankelijk van de biotopen en de temperaturen kan dit 1 tot 3 weken duren en meer of minder uitgesproken vormen aannemen.
3. Voeding:
De morielje voedt zich in eerste instantie met zijn zogenaamde "endogene" voedsel, aanwezig in de bodem. Al snel moet het mycelium van de morielje worden gevoed met zogenaamd "exogeen" voedsel, direct op de bodem gelegd. Deze gulzige paddenstoel heeft behoefte aan suikers (zetmeel, cellulose en eenvoudige suikers). Wij raden onze voedingszakken aan, die met een opening naar de bodem geplaatst moeten worden. Een andere techniek bestaat uit het aanbrengen van gekookte appels, doormidden gesneden, met de opening op de ontbranding van het mycelium gelegd.
Het mycelium van de morielje zal zo van een rijke omgeving (zijn inoculatiepunt) door een voedingsarme omgeving (de aarde) gaan naar opnieuw een omgeving rijk aan suikers (het exogene voedsel). Deze afwisseling van rijkdom in de omgeving zal het mycelium in staat stellen zijn sclerotia correct te ontwikkelen, die vervolgens mooie morieljes zullen voortbrengen.
Deze voedselzakken blijven enkele weken op hun plaats, zonder ze aan te raken, behalve in geval van besmetting door schimmels of insecten. Door de zakken nauwkeurig te observeren, zou je het mycelium de mycelium op granen binnen enkele dagen na het plaatsen moeten zien koloniseren. Rond maart-april, wanneer de temperaturen beginnen te stijgen, ongeveer 2 tot 3 weken voor de vruchtvorming, worden deze zakken verwijderd.
4. Incubatie:
De totale incubatie duurt tussen 1,5 en 4 maanden. Na het voeden zal het mycelium geleidelijk oranje en vervolgens bruine kleuren aannemen. In deze fase zal het mycelium zijn bronnen uit het exogene voedsel halen om ze naar de aarde te brengen, een arme omgeving. Daar zal het zijn bronnen concentreren en opslaan in de vorm van sclerotia, die later mooie morieljes zullen voortbrengen.
5. Water geven:
Aangezien paddenstoelen voor bijna 90% uit water bestaan, is vochtigheid een cruciale factor. De grond moet goed worden bewaterd vóór de inoculatie. Enkele weken voor de vruchtvorming moet de grond regelmatig worden bewaterd. Vermijd sterke waterstralen die het mycelium aan het oppervlak kunnen beschadigen. Geef de voorkeur aan zacht bewateren met geperforeerde slangen of microdruppels, bij voorkeur 's ochtends. Bij zware regenval beschermt u uw mycelium indien nodig goed met een dubbele schaduwdoek.
6. De vruchtzetting :
De paddenstoelen beginnen zich te ontwikkelen wanneer de bodemtemperaturen stijgen. In deze fase heeft het mycelium meer licht nodig. Dit kan op natuurlijke wijze gebeuren, omdat de dagen langer worden, maar je kunt ook een deel van het schaduwdoek overdag verwijderen. 's Nachts bedek je ze altijd met een doek om het risico op vorst te beperken.
Het verschijnen van de "primordia" (ontluikende paddenstoelen) is een delicate periode. De primordia zijn zeer gevoelig en kwetsbaar. Het is daarom belangrijk om in deze periode waakzaam te zijn door direct zonlicht, uitdroging door wind, hagelregen, vorst, enzovoort te vermijden, terwijl ze toch wat licht en constante vochtigheid krijgen.
Bewatering gebeurt bij voorkeur via capillariteit: men vermijdt om de morieljes direct nat te maken, maar men begiet rondom of op de paden. Bij hoge temperaturen is het mogelijk om 's ochtends alleen, vóór de temperatuurstijgingen, direct te besproeien. Het water wordt daarna snel opgenomen en verdampt.
7. De oogst vindt meestal plaats tussen februari en mei, wanneer de temperaturen weer richting 20° stijgen en de grond opwarmt. Houd de grond vochtig gedurende de hele groei van de paddenstoelen. De morieljes worden geoogst wanneer ze ongeveer 10 cm groot zijn.
Bescherming tegen parasieten
De teelt van morieljes kan worden bedreigd door verschillende parasieten, met name insecten en schimmels. Om deze risico's te minimaliseren, installeer een schaduwdoek en een beschermhoes. Deze voorzieningen helpen een gecontroleerde omgeving te creëren, waardoor het risico op besmetting wordt verminderd.
Voor een effectieve biologische bestrijding van larven, slakken en andere schadelijke organismen kunt u Bacillus thuringiensis (BT) gebruiken, een bacterie die van nature in de bodem voorkomt en specifiek schadelijke insecten aanvalt zonder de gewassen te schaden. Zorg ervoor dat u de instructies van de fabrikant volgt voor correct gebruik.
Voor de hongerige slakken die uit de winter komen, wordt ijzerfosfaat vaak gebruikt, ook toegestaan in de biologische landbouw. We raden het alleen aan bij het verschijnen van de eerste primordia. De blauwe korrels zijn omhuld met een meel dat aantrekkelijk is voor slakken, maar dat helaas ook de aanwezigheid van dactylium bevordert, een schimmel die jonge morieljes aantast. Dactylium wordt bevorderd door constante vochtigheid en een gebrek aan verdamping. Je zult dus met je schuilplaatsen moeten spelen om de verdamping, vochtigheid en bodemtemperatuur te verhogen of te beperken, zodat onze mooie morieljes de beste kansen krijgen.
Beheer van Vogels en Knagers
Vogels en knaagdieren kunnen ook een bedreiging vormen voor morieljecultures, doordat ze in de grond graven of de jonge paddenstoelen opgraven. Om ze af te schrikken, kunt u beschermnetten of natuurlijke afweermiddelen gebruiken. Het plaatsen van fysieke barrières rond de teeltgebieden kan ook helpen om uw oogst te beschermen.
📊 Productiviteit
De productiviteit hangt af van verschillende factoren:
- De kwaliteit van het substraat (grond, organisch materiaal, bodembacteriën, enz.),
- Het weer,
- Het onderhoud van de cultuur of de "fungale hand" van de tuinier.
Met een goed uitgevoerde teelt kunt u verwachten tussen de 500 en 1500 gram per vierkante meter te oogsten.
Morieljes moeten worden gekookt. Ze zijn giftig als ze rauw zijn.
Als u deze soort voor het eerst eet, is het beter om met een kleine hoeveelheid te beginnen om eventuele allergieën te controleren, zelfs na het koken.
Reken op ongeveer 10 minuten kooktijd in de pan of in de steelpan voor een goede gaarheid.
Is het normaal dat mijn mycelium bruin is?
Het mycelium van de morielje doorloopt verschillende rijpingsstadia, waardoor het witte, oranje en vervolgens bruine kleuren krijgt.
Moet ik mijn gewas water geven?
Aangezien het een winterteelt is, zijn de gronden over het algemeen van nature vochtig. Er moeten twee periodes in acht worden genomen: vóór de inoculatie moet de grond goed vochtig zijn voor een goede start van het mycelium, en in het voorjaar, tijdens het opwarmen van de grond, is het vaak nodig om water toe te voegen om het vochtgehalte van de grond te behouden.
Groeit dit elk jaar weer terug?
Nee. Omdat het een saprofytische soort is, breekt het dode materie af en vormt het geen mycorrhiza met de omliggende bomen. Na de vruchtvorming is het mycelium van de morielje verzwakt. Het is ook vrij gevoelig voor hitte en droogte, dus het overleeft meestal de zomer niet, tenzij de omgeving koel en vochtig blijft.
Is het mogelijk om ze binnenshuis te kweken?
Het is mogelijk, en het is al gerealiseerd in Denemarken. Niettemin is de teelt van morieljes in de open lucht al relatief complex en experimenteel, en de teelt binnenshuis is dat nog meer. De moeilijkheid ligt minder in de kolonisatie van een substraat door het mycelium dan in de technische voorwaarden die nodig zijn voor de vruchtvorming.
Hebben gekweekte morieljes dezelfde smaak als wilde morieljes?
Ja, morieljes die buiten worden gekweekt kunnen net zo smakelijk zijn als die in het bos worden geoogst. De smaak hangt af van de kwaliteit van de grond en de rijkdom aan organisch materiaal. Te veel water geven of regen tijdens de vruchtvorming kan de smaak van de morieljes verminderen. Voor een betere bewaring en een betere smaak, niet direct na regen morieljes oogsten.
Is het compatibel met andere gewassen in de moestuin?
Ja. Het mycelium van de morielje vestigt zich voornamelijk van oktober tot december en wordt geoogst van februari tot mei. Het mycelium van de morielje voedt zich onder andere met de dode wortels van gekweekte planten.
Ik heb een zure bodem, gaat dat werken?
Nee, de morielje heeft een basische bodem nodig. U zult kalk of calciumcarbonaat moeten toevoegen om de pH boven de 7 te brengen voordat u het mycelium plant.
Zwarte morieljes, morchella importuna.
De zwarte morielje, een kweekbare gastronomische schat
Uitstekende eetbare champignon, de zwarte morielje groeit van nature in het voorjaar in bossen, vaak op kalkrijke bodems. Gewaardeerd om zijn verfijnde smaak en unieke textuur, wordt hij vooral gezocht door fijnproevers.
Onze morieljestam onderscheidt zich door zijn vermogen om onder gecontroleerde omstandigheden te worden gekweekt. In tegenstelling tot sommige variëteiten die symbiotische relaties met bomen aangaan, is deze voornamelijk saprotroof: hij voedt zich met organisch materiaal in ontbinding, zonder een levende gastheer nodig te hebben. Deze eigenschap maakt de teelt op substraat mogelijk, waardoor productie buiten zijn natuurlijke habitat haalbaar is.
Houd er echter rekening mee dat wij de teelt in de buitenlucht aanbevelen. Het succes van de teelt hangt af van vele parameters, waaronder de aanwezigheid van bepaalde bodembacteriën die de vruchtvorming bevorderen.
Bewaring van het mycelium: Als u het mycelium niet binnen 3 tot 5 dagen na ontvangst gebruikt, is het beter om het in de koelkast te bewaren. Zo kan het 1 tot 2 maanden bewaard worden voordat het gebruikt wordt.
Samenvattend:
| Maat van de myceliumzak | Ingezaaid gebied | Aantal benodigde voedingszakken | Oogst verwacht |
|---|
| 1,5 kg | Ongeveer 5 m² | 5 voedingszakken | Tot 1 kg morieljes |
| 3 kg | Ongeveer 10 m² | 10 voedingszakken | Tot 2 kg morieljes |
Onze kwaliteitsverbintenis:
Wij produceren onze mycelia onder laboratoriumomstandigheden, wat de zuiverheid van de variëteiten en een optimale kwaliteit garandeert.
Wij produceren onze mycelia op 100% biologische wijze, en al onze producten zijn gecertificeerd "BE-BIO-01, Landbouw België" door CERTISYS.
Opmerking : De teelt van de morielje is complexer dan de meeste andere variëteiten die wij op onze site verkopen. De teelt blijft relatief experimenteel, maar het onderzoek van de afgelopen jaren en het delen van informatie hebben deze teelt aanzienlijk vooruit geholpen. Wij garanderen de kwaliteit van de stam, maar kunnen het succes van de teelt niet garanderen. Aarzel niet om uw ervaringen met deze teelt met ons te delen.
Morieljes worden meestal buiten gekweekt: in de moestuin onder een schaduwdoek, in een beschaduwde kas of in het bos.
De zaaien worden meestal gedaan aan het einde van de herfst en het begin van de winter, tussen oktober en december. De temperaturen mogen niet meer boven de 20° uitkomen (net boven de grond).
Een late zaai kan in sommige regio's zonder veel vorst tot eind december plaatsvinden. Voor koudere regio's verdient een voorjaarszaai na de laatste vorst de voorkeur.
Het biotoop:
Het doel is om de van nature optimale omstandigheden van de morielje na te bootsen. In de meeste gevallen is een schuilplaats in de vorm van een tunnel met een schaduwdoek nodig. Het mycelium heeft schaduw nodig om goed te kunnen groeien en verdraagt geen direct zonlicht. Denk aan onderbos of bosrand, en probeer deze lichtomstandigheden na te bootsen.
Vermijd landbouwgrond die fungiciden zoals koper heeft bevat (aanwezig in Bordeaux-mengsel, bijvoorbeeld toegestaan in de biologische landbouw), evenals zure grond of grond rijk aan tannines. Morieljes geven de voorkeur aan kalkrijke, basische grond. De ideale pH ligt rond 7 of 8, meetbaar met pH-teststrips. Het kan nodig zijn om te bemesten met calciumcarbonaat, Meudonwit of kalksteen. Vermijd kalk die rijk is aan magnesium, omdat deze meestal niet geschikt is voor de teelt van paddenstoelen.
Als secundaire ontleder zal het mycelium van morieljes een bodem waarderen die rijk is aan reeds voorverteerde organische stof. Als je houtsnippers hebt, is het ideaal om ze een jaar te laten composteren en ze vervolgens in de eerste 5 centimeter van de bodem te verwerken in het voorjaar of de zomer. De mest moet ook 2 tot 3 jaar oud zijn voordat deze met de grond voor de morieljes wordt gemengd.
Het mycelium van de morielje is goed bestand tegen lichte vorst. Als er langdurige vorst onder -5° wordt verwacht, probeer dan uw mycelium extra te beschermen door uw tunnel te bedekken met een dikkere doek of een zeil.
1. De inoculatie (besmetting):
Er zijn twee opties :
- Het mycelium wordt verspreid door het te strooien (200 tot 300 gram mycelium per vierkante meter) en vervolgens bedekt of begraven onder 2 tot 4 cm aarde.
- Het mycelium wordt begraven in "kluiten" van 100 tot 200 gram, bedekt met 2 tot 4 cm aarde (2 tot 3 kluiten per vierkante meter). Met deze techniek kan het mycelium in terracotta potten worden geplaatst, met het gat naar boven en gesloten aan de onderkant. Het is een arbeidsintensievere methode, maar het beschermt het mycelium tegen besmettingen, beperkt de impact van knaagdieren, en versnelt de "ontbranding" van het mycelium door het een richting te geven met de opening naar boven, terwijl het een goede ademhaling van het mycelium mogelijk maakt.
Sommigen bevelen, tegelijk met de inoculatie, een lichte zaaibeurt van granen (tarwe, rogge, enz.) aan als bodembedekking. Deze lichte begroeiing zal natuurlijke schaduw bieden aan het mycelium, enkele suikers via de wortels, evenals bescherming tegen de wind en een meer constante en gunstige luchtvochtigheid voor de ontwikkeling van het mycelium. Een te dichte zaaibeurt wordt niet aanbevolen.
De grond moet voor de inoculatie goed vochtig zijn om een goede ontwikkeling van het mycelium mogelijk te maken, hetzij na een regenbui, hetzij na het besproeien.
2. De ontploffing van het mycelium :
Het mycelium van de morielje zal vanuit de mycelium op granen vertrekken om zijn omgeving te verkennen. Het zal aan het oppervlak van de grond verschijnen in excentrische cirkels, genaamd deflagraties. Afhankelijk van de biotopen en de temperaturen kan dit 1 tot 3 weken duren en meer of minder uitgesproken vormen aannemen.
3. Voeding:
De morielje voedt zich in eerste instantie met zijn zogenaamde "endogene" voedsel, aanwezig in de bodem. Al snel moet het mycelium van de morielje worden gevoed met zogenaamd "exogeen" voedsel, direct op de bodem gelegd. Deze gulzige paddenstoel heeft behoefte aan suikers (zetmeel, cellulose en eenvoudige suikers). Wij raden onze voedingszakken aan, die met een opening naar de bodem geplaatst moeten worden. Een andere techniek bestaat uit het aanbrengen van gekookte appels, doormidden gesneden, met de opening op de ontbranding van het mycelium gelegd.
Het mycelium van de morielje zal zo van een rijke omgeving (zijn inoculatiepunt) door een voedingsarme omgeving (de aarde) gaan naar opnieuw een omgeving rijk aan suikers (het exogene voedsel). Deze afwisseling van rijkdom in de omgeving zal het mycelium in staat stellen zijn sclerotia correct te ontwikkelen, die vervolgens mooie morieljes zullen voortbrengen.
Deze voedselzakken blijven enkele weken op hun plaats, zonder ze aan te raken, behalve in geval van besmetting door schimmels of insecten. Door de zakken nauwkeurig te observeren, zou je het mycelium de mycelium op granen binnen enkele dagen na het plaatsen moeten zien koloniseren. Rond maart-april, wanneer de temperaturen beginnen te stijgen, ongeveer 2 tot 3 weken voor de vruchtvorming, worden deze zakken verwijderd.
4. Incubatie:
De totale incubatie duurt tussen 1,5 en 4 maanden. Na het voeden zal het mycelium geleidelijk oranje en vervolgens bruine kleuren aannemen. In deze fase zal het mycelium zijn bronnen uit het exogene voedsel halen om ze naar de aarde te brengen, een arme omgeving. Daar zal het zijn bronnen concentreren en opslaan in de vorm van sclerotia, die later mooie morieljes zullen voortbrengen.
5. Water geven:
Aangezien paddenstoelen voor bijna 90% uit water bestaan, is vochtigheid een cruciale factor. De grond moet goed worden bewaterd vóór de inoculatie. Enkele weken voor de vruchtvorming moet de grond regelmatig worden bewaterd. Vermijd sterke waterstralen die het mycelium aan het oppervlak kunnen beschadigen. Geef de voorkeur aan zacht bewateren met geperforeerde slangen of microdruppels, bij voorkeur 's ochtends. Bij zware regenval beschermt u uw mycelium indien nodig goed met een dubbele schaduwdoek.
6. De vruchtzetting :
De paddenstoelen beginnen zich te ontwikkelen wanneer de bodemtemperaturen stijgen. In deze fase heeft het mycelium meer licht nodig. Dit kan op natuurlijke wijze gebeuren, omdat de dagen langer worden, maar je kunt ook een deel van het schaduwdoek overdag verwijderen. 's Nachts bedek je ze altijd met een doek om het risico op vorst te beperken.
Het verschijnen van de "primordia" (ontluikende paddenstoelen) is een delicate periode. De primordia zijn zeer gevoelig en kwetsbaar. Het is daarom belangrijk om in deze periode waakzaam te zijn door direct zonlicht, uitdroging door wind, hagelregen, vorst, enzovoort te vermijden, terwijl ze toch wat licht en constante vochtigheid krijgen.
Bewatering gebeurt bij voorkeur via capillariteit: men vermijdt om de morieljes direct nat te maken, maar men begiet rondom of op de paden. Bij hoge temperaturen is het mogelijk om 's ochtends alleen, vóór de temperatuurstijgingen, direct te besproeien. Het water wordt daarna snel opgenomen en verdampt.
7. De oogst vindt meestal plaats tussen februari en mei, wanneer de temperaturen weer richting 20° stijgen en de grond opwarmt. Houd de grond vochtig gedurende de hele groei van de paddenstoelen. De morieljes worden geoogst wanneer ze ongeveer 10 cm groot zijn.
Bescherming tegen parasieten
De teelt van morieljes kan worden bedreigd door verschillende parasieten, met name insecten en schimmels. Om deze risico's te minimaliseren, installeer een schaduwdoek en een beschermhoes. Deze voorzieningen helpen een gecontroleerde omgeving te creëren, waardoor het risico op besmetting wordt verminderd.
Voor een effectieve biologische bestrijding van larven, slakken en andere schadelijke organismen kunt u Bacillus thuringiensis (BT) gebruiken, een bacterie die van nature in de bodem voorkomt en specifiek schadelijke insecten aanvalt zonder de gewassen te schaden. Zorg ervoor dat u de instructies van de fabrikant volgt voor correct gebruik.
Voor de hongerige slakken die uit de winter komen, wordt ijzerfosfaat vaak gebruikt, ook toegestaan in de biologische landbouw. We raden het alleen aan bij het verschijnen van de eerste primordia. De blauwe korrels zijn omhuld met een meel dat aantrekkelijk is voor slakken, maar dat helaas ook de aanwezigheid van dactylium bevordert, een schimmel die jonge morieljes aantast. Dactylium wordt bevorderd door constante vochtigheid en een gebrek aan verdamping. Je zult dus met je schuilplaatsen moeten spelen om de verdamping, vochtigheid en bodemtemperatuur te verhogen of te beperken, zodat onze mooie morieljes de beste kansen krijgen.
Beheer van Vogels en Knagers
Vogels en knaagdieren kunnen ook een bedreiging vormen voor morieljecultures, doordat ze in de grond graven of de jonge paddenstoelen opgraven. Om ze af te schrikken, kunt u beschermnetten of natuurlijke afweermiddelen gebruiken. Het plaatsen van fysieke barrières rond de teeltgebieden kan ook helpen om uw oogst te beschermen.
📊 Productiviteit
De productiviteit hangt af van verschillende factoren:
- De kwaliteit van het substraat (grond, organisch materiaal, bodembacteriën, enz.),
- Het weer,
- Het onderhoud van de cultuur of de "fungale hand" van de tuinier.
Met een goed uitgevoerde teelt kunt u verwachten tussen de 500 en 1500 gram per vierkante meter te oogsten.
Morieljes moeten worden gekookt. Ze zijn giftig als ze rauw zijn.
Als u deze soort voor het eerst eet, is het beter om met een kleine hoeveelheid te beginnen om eventuele allergieën te controleren, zelfs na het koken.
Reken op ongeveer 10 minuten kooktijd in de pan of in de steelpan voor een goede gaarheid.
Is het normaal dat mijn mycelium bruin is?
Het mycelium van de morielje doorloopt verschillende rijpingsstadia, waardoor het witte, oranje en vervolgens bruine kleuren krijgt.
Moet ik mijn gewas water geven?
Aangezien het een winterteelt is, zijn de gronden over het algemeen van nature vochtig. Er moeten twee periodes in acht worden genomen: vóór de inoculatie moet de grond goed vochtig zijn voor een goede start van het mycelium, en in het voorjaar, tijdens het opwarmen van de grond, is het vaak nodig om water toe te voegen om het vochtgehalte van de grond te behouden.
Groeit dit elk jaar weer terug?
Nee. Omdat het een saprofytische soort is, breekt het dode materie af en vormt het geen mycorrhiza met de omliggende bomen. Na de vruchtvorming is het mycelium van de morielje verzwakt. Het is ook vrij gevoelig voor hitte en droogte, dus het overleeft meestal de zomer niet, tenzij de omgeving koel en vochtig blijft.
Is het mogelijk om ze binnenshuis te kweken?
Het is mogelijk, en het is al gerealiseerd in Denemarken. Niettemin is de teelt van morieljes in de open lucht al relatief complex en experimenteel, en de teelt binnenshuis is dat nog meer. De moeilijkheid ligt minder in de kolonisatie van een substraat door het mycelium dan in de technische voorwaarden die nodig zijn voor de vruchtvorming.
Hebben gekweekte morieljes dezelfde smaak als wilde morieljes?
Ja, morieljes die buiten worden gekweekt kunnen net zo smakelijk zijn als die in het bos worden geoogst. De smaak hangt af van de kwaliteit van de grond en de rijkdom aan organisch materiaal. Te veel water geven of regen tijdens de vruchtvorming kan de smaak van de morieljes verminderen. Voor een betere bewaring en een betere smaak, niet direct na regen morieljes oogsten.
Is het compatibel met andere gewassen in de moestuin?
Ja. Het mycelium van de morielje vestigt zich voornamelijk van oktober tot december en wordt geoogst van februari tot mei. Het mycelium van de morielje voedt zich onder andere met de dode wortels van gekweekte planten.
Ik heb een zure bodem, gaat dat werken?
Nee, de morielje heeft een basische bodem nodig. U zult kalk of calciumcarbonaat moeten toevoegen om de pH boven de 7 te brengen voordat u het mycelium plant.
