Zoals de meeste paddenstoelen geeft de strophaire de voorkeur aan indirect licht en halfbeschaduwde plaatsen, maar hij kan enkele uren zon per dag verdragen. Hij is echter gevoelig voor droogte, dus geef de voorkeur aan van nature vochtige plekken in uw tuin.
De strophaire met ruwe ringen is een gemakkelijk te herkennen paddenstoel met de kenmerken die u hieronder vindt. Houd er echter rekening mee dat, zoals bij alle paddenstoelen, het uiterlijk kan variëren afhankelijk van de omgevingsomstandigheden.
Bij het minste twijfel, eet hem niet en vraag eerst bevestiging aan een kenner.
De hoed meet meestal tussen 5 en 10 cm, maar kan tot 20 cm in diameter worden voor de grootste exemplaren. Aanvankelijk bolvormig, wordt hij platter met de leeftijd. Zoals de naam al aangeeft, heeft hij aanvankelijk een wijnrode kleur, die naar lichtbruin of beige kan neigen bij rijpheid, vooral als het droog is.
De steel is breed als hij jong is en lijkt steeds kleiner te worden naarmate de hoed zich ontwikkelt. De kleur van de sporen is donkerbruin/paars.
Het vlees is wit, stevig en dik.
Beschrijving wikipedia:
"De hoed, die tot 20 cm in diameter kan meten, is eerst klokvormig of convex, daarna spreidt hij zich uit en blijft vaak licht umbonaat. Hij is wat kleverig en onregelmatig bedekt met witte velumresten, en wordt met de leeftijd gebarsten. Hij is mahonie tot wijnpaars als hij vers is, en wordt geleidelijk lichter, tan of bijna crème bij het ouder worden, en geler als hij droog is. De rand is duidelijk opgerold en daarna omgebogen, en lang voorzien van velumresten. De lamellen zijn aangehecht en wit, daarna grijs-paars. De steel, die gelijkmatig of soms knotsvormig aan de basis is, meet tussen 5 en 18 cm lang en 1 tot 3 cm dik. Hij draagt een blijvende, bovenste, ruime en membraanachtige ring, die vaak onderaan gesegmenteerd of getand is en bovenaan gegroefd of gestreept. Deze is wit, maar wordt snel zwart door het sporenspoor. De voetbasis is verbonden met vele witte myceliumdraden. Het oppervlak is okergeel en fijn geschubd boven de ring, en glad of vezelig onder de ring. Het vlees is wit, dik en vrij stevig. Het heeft een zoete of licht bittere en radijsachtige smaak. De geur is aanvankelijk vrij onduidelijk, min of meer metaalachtig, en wordt met het ouder worden vergelijkbaar met die van gedroogde eekhoorntjesbrood. Het sporenspoor is zeer donker grijs-paars."
Bron: https://fr.wikipedia.org/wiki/Stropharia_rugosoannulata
