Morieljes behoren met hun honingraatsilhouet en karakteristieke bruine tint tot de meest gewilde paddenstoelen ter wereld. Ze worden gewaardeerd door fijnproevers en onderscheiden zich door een diepe smaak, zowel houtachtig als licht nootachtig, die de meest verfijnde gerechten naar voren brengt.
Hun unieke textuur, zowel stevig als delicaat, voegt een onvergelijkbare dimensie toe aan het koken. De zeldzaamheid van de morielje, het korte seizoen en de moeilijke teelt ervan maken het tot een luxe delicatesse, die de wens van paddenstoelenliefhebbers en sterrenchefs opwekt. Deze mysterieuze paddenstoel blijft fascineren vanwege zijn smaak en de uitdagingen die hij met zich meebrengt voor degenen die hem proberen te kweken.
🍄 Inhoudsopgave 🍄
Onze toewijding aan kwaliteit:
Wij produceren onze mycelia onder laboratoriumomstandigheden, waardoor raszuiverheid en optimale kwaliteit gegarandeerd zijn.
Onze mycelia zijn gecertificeerd biologisch met het BE-BIO-01-label en voldoen aan de strenge normen van de biologische landbouw.
1. Inleiding tot de morieljesteelt
Historische context: de eerste stappen naar de teelt van morels
De teelt van morieljes wordt lange tijd beschouwd als de heilige graal van mycologen vanwege de vele mislukte pogingen om hun complexe levenscyclus onder de knie te krijgen.
Pas vanaf de jaren tachtig slaagden Amerikaanse onderzoekers erin morieljes te kweken in een gecontroleerde omgeving, wat een keerpunt betekende in de geschiedenis van deze schimmel. In 1982 produceerde een team van wetenschappers van de Ohio State University voor het eerst met succes morieljes in het laboratorium, wat de weg vrijmaakte voor aanzienlijke vooruitgang in het veld.
Vervolgens boekten Chinese onderzoekers opmerkelijke vooruitgang door patenten in te dienen voor verbeterde teeltmethoden die een meer systematische productie mogelijk maakten. Deze innovaties hebben ertoe bijgedragen de morieljesteelt te transformeren van een onvoorspelbaar proces naar een steeds beter beheerste wetenschap, hoewel er nog steeds uitdagingen bestaan.
De uitdagingen van het kweken van morieljes
Het kweken van morieljes blijft een grote uitdaging vanwege hun specifieke en kieskeurige eisen. Deze schimmel heeft een gecontroleerde omgeving nodig, met nauwkeurige temperatuur en vochtigheid, om te kunnen gedijen.
Morieljes groeien in rijke, vaak kalkrijke bodems en vereisen een complexe interactie met bodemmicro-organismen om fruit te produceren. Ze hebben een delicaat evenwicht nodig tussen voedingsstoffen, vochtigheid en licht, waardoor hun buitenkweek onderhevig is aan klimatologische gevaren en moeilijk op grote schaal te reproduceren is.
Bovendien wordt het vruchtvormingsproces van morieljes gestimuleerd door specifieke omgevingsfactoren, zoals temperatuurschommelingen of stressgebeurtenissen zoals droogte gevolgd door regen. Deze vereisten maken het kweken van morieljes tot een delicate kunst die wetenschap, observatie en constante aanpassing van de groeiomstandigheden combineert.
Moderne methoden voor het kweken van morieljes
Moderne technieken voor het kweken van morieljes verschillen van traditionele benaderingen door een beter begrip van de omstandigheden vóór de vruchtvorming en het gebruik van speciaal samengestelde substraten.
Tegenwoordig maakt het kweken in een gecontroleerde omgeving het mogelijk om de natuurlijke omstandigheden te reproduceren die nodig zijn voor de ontwikkeling van mycelium, waardoor culturen voorspelbaarder worden. Met voedingsstoffen verrijkte substraten, ontworpen om de natuurlijke bodems na te bootsen waar morieljes groeien, worden gebruikt om een gezonde myceliumgroei te bevorderen.
Het optimaliseren van de omstandigheden vóór de vruchtvorming, zoals het nauwkeurig aanpassen van de temperatuur en vochtigheid, is cruciaal om morieljes tot vrucht te brengen. Moderne methoden omvatten ook het reguleren van factoren zoals de pH van de bodem en het beheersen van microbiële interacties, die een sleutelrol spelen in de levenscyclus van morieljes.
Ecologische impact en voordelen van thuiscultuur
Thuis morieljes kweken heeft veel voordelen, zowel qua smaak als qua ecologie. Door deze zeldzame paddenstoelen zelf te kweken, verminder je de druk op de natuurlijke populaties morieljes, die vaak het slachtoffer zijn van overmatig plukken. Deze praktijk draagt bij aan het behoud van de biodiversiteit en helpt bij het in stand houden van gezonde bosecosystemen.
Bovendien biedt thuiskweken volledige controle over de groeiomstandigheden, waarbij het gebruik van pesticiden of chemicaliën die schadelijk kunnen zijn voor het milieu wordt vermeden. Thuis gekweekte morieljes zijn dus duurzamer en milieuvriendelijker, terwijl ze de persoonlijke voldoening bieden van het produceren van een uitzonderlijke paddenstoel. Bovendien zorgt het thuis kweken van morieljes ervoor dat paddenstoelenliefhebbers het hele jaar door kunnen genieten van verse morieljes, wat zelden mogelijk is bij wilde oogsten.
Door passie, geduld en moderne technieken te combineren, opent het thuis kweken van morieljes een wereld van smaken en ontdekkingen voor amateur-mycologen en fijnproevers.
2. De keuze van mycelium en substraat
Het succes van het kweken van morieljes hangt grotendeels af van de keuze van het mycelium en de bereiding van een geschikt substraat.
Saprofytische morieljes, die zich voeden met rottend organisch materiaal, zijn het meest geschikt voor thuisteelt, in tegenstelling tot symbiotische variëteiten die een mycorrhiza-relatie met specifieke waardbomen vereisen.
Welke soort morieljes?
Morchella elata : Bekend om zijn conische zwarte morielen, Morchella elata is een soort die goed is aangepast aan de thuiscultuur, vooral in goed doorlatende en organisch rijke bodems.
Hij groeit idealiter in substraten verrijkt met gecomposteerd hout en stelt een gematigde blootstelling aan schaduw op prijs. Deze variëteit vereist speciale aandacht om de juiste vochtigheids- en temperatuuromstandigheden te behouden, maar beloont de inspanningen met royale oogsten van sterk smakende morieljes.
Sommige morieljes, zoals symbiotische variëteiten zoals Morchella esculenta, zijn afhankelijk van een mycorrhiza-relatie met specifieke waardbomen zoals es-, iep- of appelbomen.
Deze soorten zijn niet geschikt om in vrije grond te kweken, omdat ze een complexe interactie met hun partnerbomen vereisen om te groeien. Om deze reden kan men zich het beste concentreren op saprofytische rassen die onafhankelijk gevoed kunnen worden met substraten die rijk zijn aan organische stof.
3. Optimale omstandigheden voor het kweken van morieljes
Het kweken van morieljes is afhankelijk van het creëren van een omgeving die hun natuurlijke habitat zo goed mogelijk imiteert. Morieljes zijn gevoelig voor variaties in temperatuur, vochtigheid en licht, en het respecteren van deze specifieke omstandigheden is essentieel om hun groei en vruchtvorming te bevorderen.
Kwaliteiten van de bodem:
- Optimale pH: Voor het kweken van morieljes moet de grond een pH tussen 7 en 8 hebben. Indien nodig kan de pH worden aangepast door calciumcarbonaat (CaCO₃), zoals krijt, toe te voegen. Een grondtest wordt aanbevolen om de exacte hoeveelheid amendement te bepalen die moet worden toegevoegd om de juiste zuurgraad te verbeteren.
- Schimmeleigenschappen: Controleer of het substraat geen remmende stoffen bevat, zoals tannines die afkomstig kunnen zijn van bepaalde soorten bomen (bijvoorbeeld coniferen of walnoten) of planten (zoals salie of laurier). , evenals houtsnippers of ongecomposteerde bladeren.
- Waterkwaliteit: Kies zacht, niet-verontreinigd water voor irrigatie, idealiter uit natuurlijke bronnen zoals regen of beken, om de toevoeging van ongewenste mineralen te voorkomen.
- Geen chemicaliën: Vermijd chemische behandelingen, inclusief antischimmelmiddelen zoals glyfosaat, die het netwerk van symbiotische micro-organismen kunnen verstoren die nodig zijn voor de groei van morieljes.
🌡️ Temperatuur:
Het beheersen van de temperatuur is een van de meest kritische aspecten bij het kweken van morieljes. De teelt moet beginnen wanneer de luchttemperatuur tussen de 10°C en 20°C ligt, omstandigheden die typerend zijn voor de lente of de herfst. Tijdens de incubatiefase van het mycelium is het cruciaal om een stabiele temperatuur rond de 20°C te handhaven.
Vervolgens is een geleidelijke temperatuurdaling, idealiter tot 5°C, nodig om de vorming van sclerotia te stimuleren. Deze compacte myceliumstructuren dienen als voedingsreserves en zijn essentieel voor het op gang brengen van morieljesvruchtvorming. Deze temperatuurdaling bootst de natuurlijke omstandigheden van de late winter of het vroege voorjaar na en markeert het begin van de levenscyclus van de morieljes.
💧 Vochtigheid:
Morieljes hebben een hoge luchtvochtigheid nodig om goed te kunnen groeien. De grond moet constant vochtig worden gehouden, maar niet overmatig, omdat waterverzadiging kan leiden tot rotting van het mycelium.
Fijne irrigatie, bijvoorbeeld door middel van een verneveling- of druppelirrigatiesysteem, wordt aanbevolen. Met dit type bewatering kunt u een constante en gecontroleerde luchtvochtigheid handhaven zonder het kwetsbare mycelium te beschadigen. Het is belangrijk om te voorkomen dat u water geeft met te krachtige waterstralen, die het risico lopen de grond te verstoren en delicate zich ontwikkelende structuren te vernietigen.
☁️ Licht:
Morieljes zijn paddenstoelen die de voorkeur geven aan diffuus licht, vergelijkbaar met dat in ondergroei of schaduwrijke bossen. Ze houden niet van direct zonlicht, waardoor het substraat kan uitdrogen en de vruchtvorming in gevaar kan komen.
Om de blootstelling aan licht onder controle te houden, is het gebruik van schaduwnetten, tunnels of gedeeltelijk overdekte kassen ideaal. Met deze installaties kunt u een omgeving creëren waarin het licht gedempt is en tegelijkertijd bescherming bieden tegen extreme weersomstandigheden, zoals wind of stromende regen, die de groei van morieljes kunnen beïnvloeden.
Samenvatting van optimale omstandigheden:
-
Temperatuur : Beginnen bij 10-20°C, daarna geleidelijke afname naar 5°C. -
Vochtigheid : Houd een constante vochtigheid aan met fijne irrigatie. -
Lumière : Gebruik een diffuse verlichting door de schaduw van het onderhout na te bootsen.
Door deze parameters te combineren met een goed voorbereid substraat en hoogwaardige mycelia, kunt u een microklimaat creëren dat bevorderlijk is voor het kweken van morieljes, waardoor uw kansen op het succesvol kweken van deze delicate en felbegeerde paddenstoel worden gemaximaliseerd.
Op substraatniveau: bodemvoorbereiding is cruciaal om de groei van morieljes te bevorderen en de vruchtvorming te optimaliseren.
-
pH : Het substraat moet een licht alkalische pH hebben, idealiter tussen 7 en 8, meetbaar met pH-teststrips. Het kan nodig zijn om te verbeteren met calciumcarbonaat, Meudon-wit of kalk. Vermijd magnesiumrijke kalk, die over het algemeen niet geschikt is voor de teelt van paddenstoelen.
-
Organisch materiaal: Als secundaire afbreker zal het morillemycelium de bodem waarderen die rijk is aan reeds vooraf afgebroken organisch materiaal. Als je houtsnippers hebt, kun je deze het beste een jaar laten composteren en ze vervolgens in de lente of zomer in de bovenste 5 centimeter van de grond integreren. Ook moet de mest 2 tot 3 jaar oud zijn voordat deze met de grond wordt gemengd voor de morieljes. Een goed substraat imiteert de natuurlijke bosbodem van morieljes en bevordert zo hun ontwikkeling.
-
Vochtigheid en drainage: De grond moet vochtig gehouden worden, maar het is essentieel om een goede drainage te garanderen om waterstagnatie te voorkomen die de ontwikkeling van morieljes zou kunnen schaden. Voorafgaande voorbereiding van de grond, zoals graven om de grond kluit te maken en te beluchten, is noodzakelijk om een gunstig klimaat voor mycelium te creëren. Het wordt ook aanbevolen om een druppelirrigatiesysteem te installeren om een constante luchtvochtigheid te behouden zonder het substraat te verzadigen.
Belang van organische stof (OM)
Morieljes, saprofytische schimmels, zijn voor hun voeding afhankelijk van geavanceerd ontbindend organisch materiaal. Organische aanpassingen moeten goed worden opgenomen in de oppervlaktelaag van de bodem (10 tot 15 cm diep) en bij voorkeur vóór of tijdens de zomer worden aangebracht, waarbij gebruik wordt gemaakt van de hitte om de afbraak te versnellen en potentiële verontreinigingen te neutraliseren.
Aanbevolen inname van organische stof:
- Gecomposteerde hardhoutchips: Verrijk de bodem met goed uitgebalanceerd organisch materiaal.
- Gecomposteerde mest: Zorg voor essentiële voedingsstoffen en verbeter de bodemstructuur.
- Methanisatie Digestaat: Resultaat van de anaerobe afbraak van organisch materiaal, het vormt een rijk amendement.
- Vermicompost (Vermicompost): Deze compost, verrijkt door de activiteit van regenwormen, ondersteunt de bodemgezondheid en stimuleert nuttige micro-organismen.
Om bodemverzadiging te voorkomen is het raadzaam de bijdragen te beperken tot circa 1 à 2 kg per vierkante meter per jaar. Organisch materiaal is de thuisbasis van nitrificerende bacteriën, zoals Pseudomonas putida, die een symbiotische rol spelen met het morillemycelium en het helpen verrijken met voedingsstoffen wanneer zich sclerotia vormen.
Landvoorbereiding en -indeling
Het bewerken van de grond is een belangrijke stap bij het creëren van een goed kweekbed voor morieljes, vooral als het perceel pas voor dit gewas wordt gebruikt. Goed voorbereide grond verbetert de groeiomstandigheden.
- Vermindering van onkruid: Als er nog steeds geen gewassen op het perceel staan, voer dan een aantal valse zaaiingen uit om het onkruid te verminderen voordat u met de teelt begint.
- Amendement en pH-regulering: Amendementen om de pH aan te passen of schadelijke populaties onder controle te houden, moeten vlak na het ploegen worden geïntegreerd, vóór de laatste voorbereiding van de grond.
- Structuur van de bodem: De grond moet los zijn met middelgrote kluiten (ongeveer de grootte van een ei) en gevormd in verhoogde stroken van 0,80 m tot 1,50 m breed om de drainage te vergemakkelijken.
Irrigatie en vochtbeheer
Vochtigheid is een cruciale factor bij het kweken van morieljes, en het irrigatiesysteem moet worden aangepast aan de kenmerken van de bodem om gedurende de verschillende stadia een optimaal milieu te behouden.
Belangrijkste instructies:
- Verzadiging vóór het zaaien: De grond moet goed verzadigd zijn met water voordat het mycelium wordt gezaaid.
- Het behouden van de luchtvochtigheid: Houd het substraat constant vochtig om de groei van mycelium te stimuleren.
- Voorzorgsmaatregelen bij irrigatie: Vermijd direct water geven aan zich voortplantend mycelium en geef geen jonge morieljes van minder dan 3 tot 4 cm water om schade te voorkomen.
4. Installatie van cultuur
Ontvangst en opslag van mycelium
Om de kwaliteit van het mycelium te garanderen, is het belangrijk om bepaalde stappen te volgen bij ontvangst en opslag:
- Ontvangst van het mycelium: Het mycelium wordt doorgaans afgeleverd tussen half oktober en half november.
- Onmiddellijk gebruik: Als de klimatologische omstandigheden gunstig zijn, verdient het de voorkeur om het mycelium bij ontvangst te gebruiken om de kansen op succes te maximaliseren (zie het hoofdstuk “Zaaibeheer”).
- Opslag van het mycelium: Als onmiddellijk gebruik niet mogelijk is, open dan de dozen en plaats elke zak op een plank in een koude ruimte die op een temperatuur van 2°C wordt gehouden. Als u geen plank heeft, kunnen de dozen worden gestapeld, zodat de zakken niet aan elkaar plakken.
- Opslagapparatuur: Bewaar de leveringsdozen en de noppenfolie om de myceliumzakken buiten de kweekperiodes te beschermen.
Bodemvoorbereiding en inenting
De inentingsfase is cruciaal voor een succesvolle teelt van morieljes. Bij La Mycosphere worden twee hoofdtechnieken aanbevolen voor het zaaien:
-
Buitzaaien: Verdeel tussen 200 en 400 g mycelium per vierkante meter en bedek het vervolgens met 2 tot 4 cm aarde. Deze methode is eenvoudig en zorgt voor een uniforme bodembedekking.
-
Zaaien in zakken: begraaf 100 tot 200 g mycelium in gaten van 10 cm diep, op een afstand van 50 cm van elkaar. Hoewel arbeidsintensiever, beschermt deze techniek het mycelium tegen verontreinigingen en verbetert de groei ervan door de filamenten naar het oppervlak te richten.
Vóór het inenten is het essentieel dat de grond goed vochtig is, hetzij na natuurlijke regenval, hetzij door fijn water geven. Om natuurlijke schaduw te bieden en een goede luchtvochtigheid te behouden, kunt u granen zoals tarwe of rogge lichtjes op het mycelium zaaien. Dit helpt ook het mycelium tegen wind te beschermen.
Temperaturen voor het zaaien van morieljes
Om te beginnen met zaaien mag de temperatuur onder de klimaatschuilplaats niet hoger zijn dan 20°C en langdurig onder deze waarde blijven. Deze temperatuur moet op het hoogtepunt van de dag 10 cm boven de grond worden gemeten.
5. Cultuurbehoud en monitoring
Om een optimale groei van het mycelium te garanderen, is regelmatig onderhoud essentieel. Hier zijn de stappen die u moet volgen om het succes van uw morieljesteelt te garanderen:
Myceliummonitoring
Na bodeminenting is het van cruciaal belang om zorgvuldig te controleren op tekenen van myceliumgroei. Zoek naar "ontploffingen", deze concentrische cirkels die op het oppervlak van de grond verschijnen en de uitbreiding van het mycelium aangeven. Dit proces kan in duur variëren, doorgaans 1 tot 3 weken, afhankelijk van omgevingsomstandigheden zoals temperatuur en vochtigheid.
Voeding:
De morielje zal in de eerste plaats worden gevoed met zijn zogenaamde "endogene" voeding, die in de grond aanwezig is. Snel zal het mycelium van de morielje moeten worden gevoed met zogenaamde "exogene" voeding, die direct op de grond wordt geplaatst. Deze hongerige schimmel heeft behoefte aan suikerinvoer (zetmeel, cellulose en eenvoudige suikers). Wij raden u onze voedingszakken aan, die met een opening naar de grond moeten worden geplaatst.
Een andere meer voorouderlijke techniek bestaat uit het brengen van gekookte appels, in tweeën gesneden, met de opening op de explosie van het mycelium geplaatst. Deze methode brengt echter een groter risico met zich mee op besmetting met ongewenste schimmels.
Het morillemycelium zal dus vanuit een rijke omgeving (het inentingspunt) via een omgeving die arm is aan voedingsstoffen (de aarde) overgaan om opnieuw naar een omgeving te gaan die rijk is aan suikers (exogeen voedsel). Deze afwisseling van rijkdom van de omgeving zal het mycelium in staat stellen zijn sclerotia goed te ontwikkelen, wat dan prachtige morieljes zal opleveren.
Deze voedselzakken zullen enkele weken op hun plaats blijven, zonder dat er aan wordt geraakt, behalve in het geval van besmetting door schimmels of insecten. Door de zakken zorgvuldig te observeren, zou je het mycelium moeten zien de mycelium op granen koloniseren in de dagen na hun plaatsing. Rond maart-april, wanneer de temperaturen beginnen te stijgen, ongeveer 2 tot 3 weken voor de vruchtvorming, zullen deze zakken worden verwijderd.
Onze toewijding aan kwaliteit:
Onze voedingszakken zijn ontworpen om de voedingsstoffen te leveren die nodig zijn om morieljes onder optimale omstandigheden te kweken.
Onze voedingszakken zijn gecertificeerd biologisch met het BEBIO01-label en respecteren de strenge normen van de biologische landbouw.
Water geven
Het handhaven van een consistente luchtvochtigheid is essentieel voor de groei van mycelium. Zorg ervoor dat de grond vochtig blijft, maar vermijd overtollig water. Dit kan leiden tot rotting of stagnatie, wat schadelijk is voor het gewas. Voor delicate watergiften wordt het gebruik van geperforeerde buizen of een microdruppelsysteem aanbevolen. Geef jonge morieljes niet direct water, om hun delicate ontwikkeling niet te verstoren.
Bescherming tegen ongedierte
De morieljesteelt kan worden bedreigd door verschillende plagen, waaronder insecten en schimmels. Om deze risico's te minimaliseren, installeert u een schaduwzeil en een beschermend zeildoek. Deze apparaten helpen een gecontroleerde omgeving te creëren, waardoor het risico op besmetting wordt verminderd.
Voor een effectieve biologische bestrijding van larven, naaktslakken en ander ongedierte kunt u Bacillus thuringiensis (BT) gebruiken, een bacterie die van nature in de bodem aanwezig is en zich specifiek richt op insectenplagen zonder de plantcultuur te beschadigen. Zorg ervoor dat u de instructies van de fabrikant opvolgt voor correct gebruik.
Vogel- en knaagdierbeheer
Vogels en knaagdieren kunnen ook een bedreiging vormen voor de morieljesteelt, door de grond te graven of jonge paddenstoelen op te graven. Om ze af te schrikken, kunt u beschermende netten of natuurlijke insectenwerende middelen gebruiken. Het installeren van fysieke barrières rond teeltgebieden kan ook helpen uw gewas te beschermen.
6. Vruchtvorming: stimuleer de groei van morieljes
De vruchtvorming van morieljes hangt af van het succes van eerdere teeltfasen en vereist speciale aandacht om de opbrengsten te maximaliseren.
Zo voltooit u deze cruciale fase met succes:
Inductie van Morel-vruchtvorming
Wanneer de bodemtemperatuur begint te stijgen tot tussen de 7°C en 15°C, is dit het ideale moment om morieljesvruchtvorming te veroorzaken. Op dit punt:
- Verzadigde watergift: Overvloedige watergift is nodig om de vorming van primordia te stimuleren, deze kleine initiële structuren die aanleiding zullen geven tot morieljes. Zorg ervoor dat de grond goed verzadigd is, maar vermijd stilstaand water dat schimmel kan bevorderen.
- Bodemtemperatuur: Zorg voor gunstige thermische omstandigheden door de bodemtemperatuur te monitoren, aangezien deze de ontwikkeling van morieljes rechtstreeks beïnvloedt. Gebruik een bodemthermometer voor nauwkeurig beheer.
Licht- en vochtigheidsbeheer voor morieljes
Tijdens de vruchtfase is het van cruciaal belang om licht en vochtigheid goed te beheren om een optimale ontwikkeling te garanderen:
- Lichtregeling: Pas de schaduwnetten aan om de hoeveelheid licht die de morieljes ontvangen te regelen. Begin met een dichtere schaduw en verminder deze geleidelijk om de morieljes aan meer licht bloot te stellen, waardoor ze een gelijkmatige kleur en een betere structuur kunnen ontwikkelen.
- Het behouden van de luchtvochtigheid: Houd de luchtvochtigheid stabiel rond de 85% om de groei te bevorderen. Gebruik luchtbevochtigers of fijne irrigatiesystemen om schommelingen te voorkomen. Een te hoge luchtvochtigheid kan tot ziekte leiden, dus controleer deze niveaus regelmatig.
7. Oogst en naoogst
-
Oogsttijd: Morieljes worden voornamelijk in de lente geoogst, meestal tussen maart en mei op het noordelijk halfrond, hoewel dit enigszins kan variëren afhankelijk van het klimaat en de hoogte. In Frankrijk begint het seizoen vaak in maart en kan in sommige bergachtige streken tot juni duren.
-
Grootte bij de oogst: De aanbevolen maat voor het oogsten van morieljes is over het algemeen tussen de 5 en 10 cm, hoewel dit kan variëren afhankelijk van persoonlijke voorkeur en culinair gebruik. Een morielje van 10 cm wordt al als relatief groot beschouwd.
-
Oogstmethode: Het wordt inderdaad aanbevolen om de morielje aan de basis af te snijden met een schoon mes om het mycelium te behouden en toekomstige vruchtvorming te bevorderen. Deze praktijk is van cruciaal belang voor de duurzaamheid van de oogstlocaties.
-
Oogst na water geven: Het is waar dat morieljes veel water absorberen en kwetsbaar worden na regen. Bovendien kunnen ze sneller bederven, waardoor de smaakkwaliteit afneemt.
Na de oogst:
-
Voorbereiding na de oogst :
- Morieljes moeten na de oogst met zorg worden behandeld. Ze moeten in manden of canvaszakken worden geplaatst om luchtcirculatie mogelijk te maken en condensatie en voortijdige bederf te voorkomen.
- Ze moeten snel maar voorzichtig worden schoongemaakt. Laat ze niet in water weken; een lichte borstelbeurt of een snelle passage onder water is voldoende. Morieljes zijn poreus en absorberen veel vloeistof, wat hun textuur en smaak kan veranderen.
-
Drogen en conserveren :
- Morieljes kunnen het beste gedroogd worden bewaard, een traditionele en effectieve methode om hun levensduur te verlengen. Drogen helpt ook om de smaak te concentreren. Ze kunnen in de open lucht of bij lage temperaturen in een oven of dehydrator worden gedroogd.
- Eenmaal gedroogd moeten morieljes op een droge, donkere plaats worden bewaard, bij voorkeur in luchtdichte potten.
8. Conclusie
Het kweken van morieljes is een opwindende uitdaging die, als je deze goed beheerst, je de voldoening geeft van het oogsten van verse, smakelijke, zelfgemaakte paddenstoelen. Met de juiste technieken en hulpmiddelen kun je van dit avontuur een bevredigend succes maken.
Onze toewijding aan kwaliteit:
Wij produceren onze mycelia onder laboratoriumomstandigheden, waardoor raszuiverheid en optimale kwaliteit gegarandeerd zijn.
Onze mycelia zijn gecertificeerd biologisch met het BE-BIO-01-label en voldoen aan de strenge normen van de biologische landbouw.
⚠️Voorzorgsmaatregelen
De morieljes moeten gekookt worden. Ze zijn giftig als ze rauw zijn.
Als dit de eerste keer is dat je deze soort eet, kun je het beste met een kleine hoeveelheid beginnen om te controleren op mogelijke allergieën, ook na het koken.
Laat ongeveer 10 minuten koken in een pan of steelpan voor een goede bereiding.
❓ Veelgestelde vragen
Is het normaal dat mijn mycelium bruin is?
Morel-mycelium doorloopt verschillende stadia van volwassenheid, waardoor het witte, oranje en vervolgens bruine kleuren krijgt.
Moet ik mijn gewas water geven?
Omdat het meer een wintergewas is, is het land over het algemeen van nature vochtig. Er moet rekening worden gehouden met twee perioden: vóór het inenten moet de grond zeer vochtig zijn om het mycelium goed te laten groeien, en in het voorjaar, wanneer de grond opwarmt, is het vaak nodig om water toe te voegen om de vochtigheid van het mycelium op peil te houden. het land.
Groeit het elk jaar terug?
Nee. Omdat het een saprofytische variëteit is, ontleedt het dode materie en vormt het geen mycorrhiza met omringende bomen. Na de vruchtvorming is het morielmycelium verzwakt. Het is ook behoorlijk gevoelig voor hitte en droogte, dus het overleeft de zomer over het algemeen niet tenzij de omgeving koel en vochtig blijft.
Is het mogelijk om ze binnen te kweken?
Het is mogelijk, en in Denemarken is het al gelukt. Het buiten kweken van morieljes is echter al relatief complex en experimenteel, maar binnen kweken is dat nog meer. De moeilijkheid ligt minder in de kolonisatie van een substraat door het mycelium dan in de technische omstandigheden die nodig zijn voor de vruchtvorming ervan.
Smaken gecultiveerde morieljes hetzelfde als wilde morieljes?
Ja, buiten gekweekte morieljes kunnen net zo lekker zijn als de morieljes die in het bos worden geoogst. De smaak hangt af van de kwaliteit van de bodem en de rijkdom aan organisch materiaal. Te veel water geven of regenen tijdens de vruchtvorming kan de smaak van morieljes dof maken. Voor een betere conservering en een betere smaak mag u de morieljes niet onmiddellijk na een regenbui oogsten.
Is het compatibel met andere gewassen in de moestuin?
Ja. Morel-mycelium ontstaat voornamelijk van oktober tot december en wordt geoogst van februari tot mei. Morel-mycelium voedt zich onder meer met de dode wortels van cultuurplanten.
Ik heb zure grond, werkt dit?
Nee, morieljes hebben basisgrond nodig. U moet kalk of calciumcarbonaat toevoegen om de pH boven de 7 te brengen voordat u het mycelium implanteert.
