Morieljes, met hun honingraatachtige silhouet en karakteristieke bruine kleur, behoren tot de meest gezochte paddenstoelen ter wereld. Gewaardeerd door fijnproevers onderscheiden ze zich door een diepe smaak, zowel houtachtig als licht nootachtig, die de meest verfijnde gerechten verrijkt.
Hun unieke textuur, zowel stevig als delicaat, voegt een ongeëvenaarde dimensie toe aan de keuken. De zeldzaamheid van de morielje, het korte seizoen en de moeilijkheid van de teelt maken het tot een luxeproduct, dat de begeerte opwekt van paddenstoelliefhebbers en sterrenchefs. Deze mysterieuze paddenstoel blijft fascineren, zowel door zijn smaak als door de uitdagingen die hij stelt aan degenen die proberen hem te kweken.
🍄 Inhoudsopgave 🍄
Onze kwaliteitsbelofte:
Wij produceren onze mycelium op granen onder laboratoriumomstandigheden, wat de zuiverheid van de variëteiten en een optimale kwaliteit garandeert.
Biologisch gecertificeerd met het label BE-BIO-01, voldoen onze mycelia aan de strenge normen van de biologische landbouw.
1. Inleiding tot de Teelt van Morieljes
Historische Context: De Eerste Stappen naar de Teelt van de Morielje
De teelt van morieljes werd lange tijd beschouwd als de Heilige Graal van mycologen vanwege de vele mislukte pogingen om hun complexe levenscyclus te beheersen.
Pas vanaf de jaren 1980 slaagden Amerikaanse onderzoekers erin morieljes onder gecontroleerde omstandigheden te kweken, wat een keerpunt markeerde in de geschiedenis van deze paddenstoel. In 1982 slaagde een team wetenschappers van de Ohio State University er voor het eerst in morieljes in het laboratorium te produceren, wat de weg vrijmaakte voor belangrijke doorbraken op dit gebied.
Vervolgens hebben Chinese onderzoekers opmerkelijke vooruitgang geboekt door patenten aan te vragen voor verbeterde kweekmethoden die een meer systematische productie mogelijk maakten. Deze innovaties hebben bijgedragen aan de transformatie van de teelt van morieljes van een onvoorspelbaar proces naar een steeds beter beheersbare wetenschap, hoewel er nog steeds uitdagingen blijven.
De Uitdagingen van de Teelt van Morieljes
De teelt van morieljes blijft een grote uitdaging vanwege hun specifieke en grillige eisen. Deze paddenstoel heeft een gecontroleerde omgeving nodig, met precieze temperatuur en vochtigheid, om te gedijen.
Morieljes groeien in rijke, vaak kalkhoudende bodems en vereisen een complexe interactie met bodemmicro-organismen om vrucht te dragen. Ze hebben een delicate balans van voedingsstoffen, vocht en licht nodig, wat hun teelt in de open lucht onderhevig maakt aan klimatologische onzekerheden en moeilijk reproduceerbaar op grote schaal.
Bovendien wordt het vruchtvormingsproces van morieljes gestimuleerd door specifieke omgevingsfactoren, zoals temperatuurschommelingen of stressgebeurtenissen zoals droogte gevolgd door regen. Deze vereisten maken de teelt van morieljes tot een delicate kunst die wetenschap, observatie en constante aanpassing van de groeicondities combineert.
Moderne Methoden voor de Teelt van Morieljes
De moderne teelttechnieken van morieljes onderscheiden zich van traditionele benaderingen door een beter begrip van de pre-fructificatiecondities en het gebruik van speciaal samengestelde substraten.
Tegenwoordig maakt de teelt in gecontroleerde omgevingen het mogelijk om de natuurlijke omstandigheden die nodig zijn voor de ontwikkeling van het mycelium op granen na te bootsen, waardoor de teelten voorspelbaarder worden. Verrijkte substraten, ontworpen om de natuurlijke bodems waar morieljes groeien te imiteren, worden gebruikt om een gezonde groei van het mycelium op granen te bevorderen.
Het optimaliseren van de pre-fructificatiecondities, zoals de nauwkeurige aanpassing van temperatuur en vochtigheid, is cruciaal om morieljes tot vruchtvorming aan te zetten. Moderne methoden omvatten ook de regulering van factoren zoals de pH van de bodem en het beheer van microbiële interacties, die een sleutelrol spelen in de levenscyclus van de moriel.
Ecologische Impact en Voordelen van Huiselijke Teelt
Het thuis kweken van morieljes heeft vele voordelen, zowel op smaakgebied als ecologisch. Door deze zeldzame paddenstoelen zelf te kweken, vermindert men de druk op de natuurlijke populaties morieljes, die vaak het slachtoffer zijn van overpluk. Deze praktijk draagt bij aan het behoud van biodiversiteit en helpt gezonde bosecosystemen te behouden.
Bovendien biedt de huiselijke teelt volledige controle over de groeicondities, waardoor het gebruik van pesticiden of chemicaliën die schadelijk kunnen zijn voor het milieu vermeden wordt. De thuis gekweekte morieljes zijn zo duurzamer en milieuvriendelijker, terwijl ze ook de persoonlijke voldoening bieden van het produceren van een uitzonderlijke paddenstoel. Daarnaast stelt de huiselijke teelt van morieljes liefhebbers in staat om het hele jaar door verse morieljes te proeven, wat zelden mogelijk is met wilde pluk.
Door passie, geduld en moderne technieken te combineren, opent de thuiskweek van morieljes een wereld van smaken en ontdekkingen voor amateur-mycologen en fijnproevers.
2. De keuze van het mycelium op granen en het substraat
Het succes van de morieljeteelt berust grotendeels op de keuze van het mycelium op granen en de voorbereiding van een geschikt substraat.
De saprofytische morieljes, die zich voeden met organisch materiaal in ontbinding, zijn het meest geschikt voor thuiskweek, in tegenstelling tot de symbiotische variëteiten die een mycorrhizale relatie met specifieke gastbomen vereisen.
Welke variëteit morieljes?
Morchella importuna : Bekend om zijn kegelvormige zwarte morieljes, Morchella importuna is een soort die goed geschikt is voor thuiskweek, vooral in goed doorlatende bodems die rijk zijn aan organisch materiaal.
Ze ontwikkelt zich idealiter in substraten verrijkt met gecomposteerd hout en waardeert een matige schaduwrijke blootstelling. Deze variëteit vraagt bijzondere aandacht om de juiste vocht- en temperatuurcondities te behouden, maar beloont de inspanningen met royale oogsten van morieljes met een uitgesproken smaak.
Sommige morieljes, zoals de symbiotische variëteiten zoals Morchella esculenta, zijn afhankelijk van een mycorrhizale relatie met specifieke gastbomen zoals essen, iepen of appelbomen.
Deze soorten zijn niet geschikt voor teelt in vrije grond omdat ze een complexe interactie met hun partnerbomen nodig hebben om zich te ontwikkelen. Om deze reden is het beter om zich te richten op saprofytische variëteiten die autonoom gevoed kunnen worden uit substraten die rijk zijn aan organisch materiaal.
Onze kwaliteitsbelofte:
Wij produceren onze mycelium op granen onder laboratoriumomstandigheden, wat de zuiverheid van de variëteiten en een optimale kwaliteit garandeert.
Biologisch gecertificeerd met het label BE-BIO-01, voldoen onze mycelia aan de strenge normen van de biologische landbouw.
3. Optimale voorwaarden voor de teelt van morieljes
De teelt van morieljes berust op het creëren van een omgeving die hun natuurlijke habitat zo nauwkeurig mogelijk nabootst. Morieljes zijn gevoelig voor schommelingen in temperatuur, vochtigheid en licht, en het respecteren van deze specifieke voorwaarden is essentieel om hun groei en vruchtvorming te bevorderen.
Bodemkwaliteiten :
- Optimale pH : Voor de teelt van morieljes moet de grond een pH hebben tussen 7 en 8. Indien nodig kan de pH worden aangepast door calciumcarbonaat (CaCO₃) toe te voegen, zoals krijt. Een bodemonderzoek wordt aanbevolen om de exacte hoeveelheid amendement te bepalen die nodig is om de zuurgraad te corrigeren.
- Schimmeleigenschappen : Controleer of het substraat geen remmende stoffen bevat zoals tannines die afkomstig kunnen zijn van bepaalde boomsoorten (bijvoorbeeld naaldbomen of walnoten) of planten (zoals salie of laurier), evenals houtsnippers of niet-gecomposteerde bladeren.
- Kwaliteit van het Water : Geef de voorkeur aan zoet en niet-verontreinigd water voor irrigatie, bij voorkeur afkomstig uit natuurlijke bronnen zoals regen of beekjes, om de toevoeging van ongewenste mineralen te vermijden.
- Afwezigheid van Chemische Producten : Vermijd chemische behandelingen, met name schimmelwerende middelen zoals glyfosaat, die het netwerk van symbiotische micro-organismen die nodig zijn voor de groei van morieljes kunnen verstoren.
🌡️ Temperatuur :
Temperatuurbeheer is een van de meest kritieke aspecten bij de teelt van morieljes. De teelt moet beginnen wanneer de luchttemperaturen tussen 10°C en 20°C liggen, typische omstandigheden voor de lente of herfst. Tijdens de incubatiefase van het mycelium is het cruciaal om een stabiele temperatuur rond 20°C te handhaven.
Vervolgens is een geleidelijke temperatuurdaling, idealiter tot 5°C, nodig om de vorming van sclerotia te stimuleren. Deze compacte myceliumstructuren dienen als voedingsreserves en zijn essentieel om de vruchtvorming van morieljes te starten. Deze temperatuurdaling bootst de natuurlijke omstandigheden na van het einde van de winter of het begin van de lente, wat het begin van de levenscyclus van morieljes markeert.
💧 Vochtigheid :
Morieljes vereisen een hoog vochtigheidsniveau om goed te kunnen groeien. De bodem moet constant vochtig worden gehouden, maar niet te nat, want een oververzadiging met water kan leiden tot het rotten van het mycelium.
Een fijne irrigatie, zoals die geleverd wordt door een nevelsysteem of druppelirrigatie, wordt aanbevolen. Dit type bewatering helpt om een constante en gecontroleerde vochtigheid te behouden zonder het fragiele mycelium te beschadigen. Het is belangrijk om bewatering met te krachtige waterstralen te vermijden, omdat deze de bodem kunnen verstoren en delicate structuren in ontwikkeling kunnen vernietigen.
☁️ Licht :
Morieljes zijn paddenstoelen die de voorkeur geven aan diffuus licht, vergelijkbaar met dat in het onderhout of schaduwrijke bossen. Ze houden niet van directe zonnestralen, die het substraat kunnen uitdrogen en de vruchtvorming kunnen belemmeren.
Om de lichtblootstelling te regelen, is het gebruik van schaduwnetten, tunnels of gedeeltelijk overdekte kassen ideaal. Deze installaties creëren een omgeving met gedimd licht, terwijl ze bescherming bieden tegen extreme weersomstandigheden zoals wind of hevige regen, die de groei van morieljes kunnen beïnvloeden.
Samenvatting van de Optimale Condities :
-
Température : Débuter à 10-20°C, puis diminution progressive à 5°C. -
Humidité : Maintenir une humidité constante avec une irrigation fine. -
Lumière : Utiliser une lumière diffuse en simulant l’ombre des sous-bois.
Door deze parameters te combineren met een goed voorbereid substraat en kwalitatief mycelium op granen, kunt u een microklimaat creëren dat bevorderlijk is voor de teelt van morieljes, waardoor uw kansen om deze delicate en begeerde paddenstoel te kweken worden gemaximaliseerd.
Op substraatniveau : De bodemvoorbereiding is cruciaal om de groei van morieljes te bevorderen en de vruchtvorming te optimaliseren.
-
pH : Het substraat moet een licht alkalische pH hebben, idealiter tussen 7 en 8, meetbaar met pH-teststrips. Het kan nodig zijn om te amendementeren met calciumcarbonaat, Meudonwit of kalksteen. Vermijd kalk rijk aan magnesium, die over het algemeen niet geschikt is voor de paddenstoelenkweek.
-
Organische materialen : Als secundaire ontbinder zal mycelium op granen een bodem waarderen die rijk is aan reeds voorverteerde organische stof. Als u houtsnippers heeft, is het ideaal om deze een jaar te laten composteren en ze vervolgens in de bovenste 5 centimeter van de bodem in het voorjaar of de zomer te verwerken. Mest moet ook 2 tot 3 jaar oud zijn voordat het met de grond voor morieljes wordt gemengd. Een goed substraat bootst de natuurlijke bosbodem van morieljes na, wat hun ontwikkeling bevordert.
-
Vochtigheid en drainage : De bodem moet vochtig worden gehouden, maar het is essentieel om een goede drainage te garanderen om waterophoping te voorkomen die de ontwikkeling van morieljes zou kunnen schaden. De voorafgaande bodemvoorbereiding, zoals het spitten om de bodem kluitig en luchtig te maken, is noodzakelijk om een gunstige omgeving voor het mycelium te creëren. Het wordt ook aanbevolen om een druppelirrigatiesysteem te installeren om een constante vochtigheid te behouden zonder het substraat te verzadigen.
Belang van organische stof (OS)
Morieljes, saprofytische paddenstoelen, zijn afhankelijk van sterk ontbonden organisch materiaal voor hun voeding. Organische amendementen moeten goed worden opgenomen in de bovenste bodemlaag (10 tot 15 cm diepte) en bij voorkeur vóór of tijdens de zomer worden aangebracht, waarbij gebruik wordt gemaakt van de warmte om de ontbinding te versnellen en potentiële verontreinigingen te neutraliseren.
Wist u dat? Het organisch materiaal in de grond speelt een cruciale rol in de smaak van morieljes. Gecultiveerde morieljes zijn dus niet per se minder smakelijk dan wilde morieljes; dit hangt vooral af van de kwaliteit en hoeveelheid organisch materiaal in de grond.
Aanbevolen aanvoer van organisch materiaal:
- Gecomposteerde houtsnippers van loofbomen : Verrijken de grond met goed uitgebalanceerd organisch materiaal.
- Gecomposteerde mest : Levert essentiële voedingsstoffen en verbetert de grondstructuur.
- Digestaat van methanisering : Resultaat van de anaërobe afbraak van organisch materiaal, het is een rijke amendement.
- Vermikompost (Lombricompost) : Deze compost, verrijkt door de activiteit van wormen, ondersteunt de gezondheid van de grond en stimuleert nuttige micro-organismen.
Om verzadiging van de grond te voorkomen, wordt aanbevolen de aanvoer te beperken tot ongeveer 1 tot 2 kg per vierkante meter per jaar. Organisch materiaal herbergt nitrificerende bacteriën, zoals Pseudomonas putida, die een symbiotische rol spelen met het mycelium van morieljes en bijdragen aan de verrijking met voedingsstoffen tijdens de vorming van sclerotia.
Grondvoorbereiding en inrichting
Grondbewerking is een belangrijke stap om een goed teeltbed voor morieljes te creëren, vooral als het perceel nieuw is voor deze teelt. Goed voorbereide grond verbetert de groeicondities.
- Onkruidvermindering : Als het perceel nog onbebouwd is, voer dan meerdere vals-zaaien uit om onkruid te verminderen voordat de teelt begint.
- Amendering en pH-regulatie : Amendementen om de pH aan te passen of schadelijke populaties te beheersen moeten direct na het ploegen worden ingebracht, vóór de laatste grondbewerking.
- Grondstructuur : De grond moet los zijn met kluiten van gemiddelde grootte (ongeveer ter grootte van een ei) en gevormd in verhoogde bedden van 0,80 m tot 1,50 m breed om de afwatering te vergemakkelijken.
Beheer van irrigatie en vochtigheid
Vocht is een cruciale factor voor de teelt van morieljes, en het irrigatiesysteem moet worden aangepast aan de kenmerken van de grond om een optimale omgeving te behouden gedurende de verschillende stadia.
Belangrijke instructies:
- Voorzaaiverzadiging : De grond moet goed verzadigd zijn met water vóór het zaaien van het mycelium.
- Vochtbehoud : Houd het substraat constant vochtig om de groei van het mycelium te bevorderen.
- Bevloeiingsvoorzorgen : Vermijd het direct besproeien van het mycelium op granen tijdens de verspreiding en onthoud u ervan om jonge morieljes van minder dan 3 tot 4 cm te besproeien om schade te voorkomen.
4. Installatie van de Cultuur
Ontvangst en Opslag van het Mycelium op granen
Om de kwaliteit van het mycelium op granen te garanderen, is het belangrijk bepaalde stappen te respecteren bij de ontvangst en opslag ervan:
- Ontvangst van het mycelium op granen : Het mycelium op granen wordt meestal geleverd tussen half oktober en half november.
- Onmiddellijk gebruik : Als de klimatologische omstandigheden gunstig zijn, is het beter om het mycelium op granen direct na ontvangst te gebruiken om de slaagkansen te maximaliseren (zie de sectie "Beheer van het zaaien").
- Opslag van het mycelium op granen : Als onmiddellijke gebruik niet mogelijk is, open dan de dozen en plaats elke zak op een plank in een koelcel die op 2°C wordt gehouden. Als u geen plank heeft, kunnen de dozen worden gestapeld, waarbij erop gelet wordt dat de zakken niet aan elkaar plakken.
- Opslagmateriaal : Bewaar de leveringsdozen en het noppenfolie om de zakken met mycelium op granen buiten de teeltperioden te beschermen.
Voorbereiding en Inoculatie van de Grond
De inoculatiefase is cruciaal voor het succes van de morieljecultuur. Bij La Mycosphère worden twee hoofdtechnieken aanbevolen voor het zaaien:
-
Zaaien met strooien : Verspreid tussen 200 en 300 g mycelium op granen per vierkante meter en bedek het vervolgens met 2 tot 4 cm aarde. Deze methode is eenvoudig en zorgt voor een gelijkmatige bedekking van de grond.
-
Zaaien in hopen : Begraaf 100 tot 200 g mycelium op granen in gaten van 10 cm diep, met een tussenruimte van 50 cm. Hoewel arbeidsintensiever, beschermt deze techniek het mycelium op granen tegen verontreinigingen en verbetert het de groei door de filamenten naar het oppervlak te richten.
Voor de inoculatie is het essentieel dat de grond goed vochtig is, hetzij na een natuurlijke regenbui, hetzij door een fijne bewatering. Om natuurlijke schaduw te garanderen en een goede luchtvochtigheid te behouden, kunt u lichtjes granen zoals tarwe of rogge bovenop het mycelium op granen zaaien. Dit helpt ook om het mycelium op granen tegen de wind te beschermen.
Temperaturen voor het Zaaien van Morieljes
Om het zaaien te starten, mag de temperatuur onder de klimaatbescherming niet hoger zijn dan 20°C en moet deze langdurig onder deze waarde blijven. Deze temperatuur moet worden gemeten op 10 cm boven de grond, op het warmste moment van de dag.
5. Onderhoud en Monitoring van de Cultuur
Om een optimale groei van het mycelium op granen te garanderen, is regelmatig onderhoud essentieel. Hier zijn de stappen die u moet volgen om het succes van uw morieljecultuur te verzekeren:
Bewaking van het Mycelium op granen
Na de inoculatie van de grond is het cruciaal om de verschijning van groeisignalen van het mycelium op granen nauwlettend te volgen. Zoek naar de « ontploffingen », die concentrische cirkels zijn die aan het oppervlak van de grond verschijnen en de uitbreiding van het mycelium op granen aangeven. Dit proces kan in duur variëren, meestal van 1 tot 3 weken, afhankelijk van omgevingsfactoren zoals temperatuur en vochtigheid.
Voeding:
De morielje voedt zich eerst met zijn zogenaamde "endogene" voedsel, aanwezig in de grond. Al snel moet het mycelium van morielje worden gevoed met zogenaamd "exogeen" voedsel, direct op de grond geplaatst. Deze gulzige paddenstoel heeft behoefte aan suikers (zetmeel, cellulose en eenvoudige suikers). Wij raden onze voederszakken aan, met een opening naar de grond.
Een andere, meer traditionele techniek bestaat uit het aanbrengen van gekookte appels, doormidden gesneden, met de opening naar de ontbranding van het mycelium. Deze methode brengt echter meer risico's op besmetting met ongewenste schimmels met zich mee.
Het mycelium van morielje zal zo van een rijke omgeving (het inoculatiepunt) door een voedingsarme omgeving (de aarde) naar opnieuw een suikerrijke omgeving (het exogene voedsel) gaan. Deze afwisseling van rijkdom in de omgeving stelt het mycelium in staat zijn scleroeten goed te ontwikkelen, die vervolgens mooie morieljes zullen voortbrengen.
Deze voederzakken blijven enkele weken op hun plaats, zonder eraan te komen, behalve bij besmetting door schimmels of insecten. Door de zakken nauwkeurig te observeren, zou u het mycelium op de granen binnen enkele dagen na plaatsing moeten zien koloniseren. Rond maart-april, wanneer de temperaturen beginnen te stijgen, ongeveer 2 tot 3 weken voor de vruchtvorming, worden deze zakken verwijderd.
Onze kwaliteitsbelofte:
Onze voederszakken zijn ontworpen om de noodzakelijke voedingsstoffen te leveren voor de teelt van morieljes onder optimale omstandigheden.
Biologisch gecertificeerd met het label BEBIO01, voldoen onze voederszakken aan de strenge normen van de biologische landbouw.
Bewatering
Het constant houden van een vochtigheidsniveau is essentieel voor de groei van mycelium op granen. Zorg ervoor dat de grond vochtig blijft, maar vermijd overtollig water dat kan leiden tot rot of stilstand, wat schadelijk is voor de teelt. Het gebruik van geperforeerde buizen of een microdruppelsysteem wordt aanbevolen voor een zachte bewatering. Vermijd het direct besproeien van jonge morieljes om hun delicate ontwikkeling niet te verstoren.
Bescherming tegen parasieten
De teelt van morieljes kan worden bedreigd door diverse parasieten, met name insecten en schimmels. Om deze risico's te minimaliseren, installeer een schaduwdoek en een beschermhoes. Deze voorzieningen helpen een gecontroleerde omgeving te creëren, waardoor het risico op besmetting wordt verminderd.
Voor een effectieve biologische bestrijding van larven, slakken en andere plagen kunt u Bacillus thuringiensis (BT) gebruiken, een bacterie die van nature in de grond voorkomt en specifiek schadelijke insecten aanvalt zonder de teelt te schaden. Volg de instructies van de fabrikant voor correct gebruik.
Beheer van Vogels en Knaagdieren
Vogels en knaagdieren kunnen ook een bedreiging vormen voor morieljecultures door in de grond te graven of jonge paddenstoelen op te graven. Om ze af te schrikken kunt u beschermnetten of natuurlijke afweermiddelen gebruiken. Het plaatsen van fysieke barrières rond de teeltgebieden kan ook helpen uw oogst te beschermen.
6. Vruchtvorming: Het Bevorderen van de Groei van Morieljes
De vruchtvorming van morieljes hangt af van het succes van de voorgaande kweekstappen en vereist bijzondere aandacht om de opbrengsten te maximaliseren.
Zo slaagt u in deze cruciale fase:
Inductie van de Vruchtvorming van Morieljes
Wanneer de grondtemperaturen beginnen te stijgen tussen 7°C en 15°C, is het ideale moment om de vruchtvorming van morieljes te induceren. In dit stadium:
- Verzadigingsbewatering: Een overvloedige bewatering is nodig om de vorming van primordia te stimuleren, die kleine initiële structuren waaruit morieljes zullen ontstaan. Zorg ervoor dat de grond goed verzadigd is, maar vermijd waterophoping die schimmel kan bevorderen.
- Grondtemperatuur: Houd gunstige thermische omstandigheden aan door de grondtemperatuur te controleren, omdat deze direct de ontwikkeling van morieljes beïnvloedt. Gebruik een grondthermometer voor nauwkeurig beheer.
Beheer van Licht en Vochtigheid voor Morieljes
Tijdens de vruchtvormingsfase is het cruciaal om licht en vochtigheid goed te beheren voor een optimale ontwikkeling:
- Beheersing van het licht: Pas de schaduwnetten aan om de hoeveelheid licht die de morieljes ontvangen te regelen. Begin met een dichtere schaduw en verminder deze geleidelijk om de morieljes meer licht te geven, wat helpt bij het ontwikkelen van een gelijkmatige kleur en een betere structuur.
- Behouden van de luchtvochtigheid: Houd een stabiele luchtvochtigheid rond 85% aan om de groei te bevorderen. Gebruik luchtbevochtigers of fijne irrigatiesystemen om schommelingen te voorkomen. Een te hoge luchtvochtigheid kan leiden tot ziektes, dus controleer deze niveaus regelmatig.
7. Oogst en Post-Oogst
-
Oogstperiode : Morieljes worden voornamelijk in het voorjaar geoogst, meestal tussen maart en mei op het noordelijk halfrond, hoewel dit enigszins kan variëren afhankelijk van het klimaat en de hoogte. In Frankrijk begint het seizoen vaak in maart en kan het in sommige bergachtige gebieden doorlopen tot juni.
-
Oogstgrootte: De aanbevolen grootte om morieljes te oogsten is meestal wanneer ze tussen 5 en 10 cm meten, hoewel dit kan variëren afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en culinaire toepassingen. Een morielje van 10 cm wordt al als relatief groot beschouwd.
-
Oogstmethode: Het wordt inderdaad aanbevolen om de morielje aan de basis met een schoon mes af te snijden om het mycelium te behouden en toekomstige vruchtvorming te bevorderen. Deze praktijk is cruciaal voor de duurzaamheid van de oogstlocaties.
-
Oogst na een besproeiing: Het is waar dat morieljes veel water opnemen en kwetsbaar worden na regen. Bovendien kunnen ze sneller bederven, wat hun smaakkwaliteit vermindert.
Na de oogst:
-
Nabewerking na Oogst :
- Morieljes moeten na de oogst voorzichtig worden behandeld. Ze moeten in manden of stoffen zakken worden geplaatst om luchtcirculatie mogelijk te maken, waardoor condensatie en voortijdige bederf worden voorkomen.
- Ze moeten snel maar voorzichtig worden schoongemaakt. Vermijd ze in water te weken; een lichte borstelbeurt of een snelle spoeling onder water is voldoende. Morieljes zijn poreus en nemen veel vocht op, wat hun textuur en smaak kan aantasten.
-
Drogen en Bewaren :
- Morieljes blijven beter bewaard als ze gedroogd zijn, een traditionele en effectieve methode om hun houdbaarheid te verlengen. Het drogen concentreert ook hun smaak. Ze kunnen aan de lucht worden gedroogd of op lage temperatuur in een oven of een dehydrator.
- Eenmaal gedroogd moeten morieljes op een droge en donkere plaats worden bewaard, bij voorkeur in luchtdichte potten.
8. Conclusie
Morieljes kweken is een spannende uitdaging die, wanneer goed beheerst, u de voldoening geeft van het oogsten van verse, smakelijke en zelfgemaakte paddenstoelen. Met de juiste technieken en geschikte hulpmiddelen kunt u dit avontuur omzetten in een lonend succes.
Onze kwaliteitsbelofte:
Wij produceren onze mycelium op granen onder laboratoriumomstandigheden, wat de zuiverheid van de variëteiten en een optimale kwaliteit garandeert.
Biologisch gecertificeerd met het label BE-BIO-01, voldoen onze mycelia aan de strenge normen van de biologische landbouw.
⚠️ Voorzorgsmaatregelen
Morieljes moeten gekookt worden. Ze zijn giftig als ze rauw zijn.
Als u deze soort voor het eerst eet, is het beter met een kleine hoeveelheid te beginnen om mogelijke allergieën te controleren, zelfs na het koken.
Reken op ongeveer 10 minuten bakken in de pan of pot voor een goede bereiding.
❓ Veelgestelde Vragen
Is het normaal dat mijn mycelium bruin is?
Het mycelium van morielje doorloopt verschillende rijpingsstadia, wat het witte, oranje en daarna bruine kleuren geeft.
Moet ik mijn teelt water geven?
Omdat het een winterteelt is, zijn de gronden meestal van nature vochtig. Twee periodes zijn belangrijk: voor de inoculatie moet de grond goed vochtig zijn voor een goede start van het mycelium, en in het voorjaar, bij het opwarmen van de grond, is het vaak nodig water toe te voegen om de vochtigheid te behouden.
Groeit het elk jaar terug?
Nee. Omdat het een saprofytische soort is, breekt het dode materie af en vormt het geen mycorrhiza met de omliggende bomen. Na de vruchtvorming is het mycelium van morielje verzwakt. Het is ook vrij gevoelig voor hitte en droogte, dus het overleeft meestal de zomer niet, tenzij de omgeving koel en vochtig blijft.
Is het mogelijk ze binnen te kweken?
Het is mogelijk, en het is al gedaan in Denemarken. Toch is de teelt van morieljes buiten al relatief complex en experimenteel, en binnenkweek is nog complexer. De moeilijkheid ligt minder in de kolonisatie van een substraat door het mycelium dan in de technische voorwaarden die nodig zijn voor de vruchtvorming.
Hebben gekweekte morieljes dezelfde smaak als wilde morieljes?
Ja, morieljes die buiten worden gekweekt kunnen net zo smakelijk zijn als die in het bos worden geoogst. De smaak hangt af van de kwaliteit van de bodem en de rijkdom aan organische stof. Te veel water geven of regen tijdens de vruchtvorming kan de smaak van morieljes verminderen. Voor een betere bewaring en smaak, niet direct na regen oogsten.
Is het compatibel met andere gewassen in de moestuin?
Ja. Het mycelium van morielje wordt voornamelijk geïmplanteerd van oktober tot december en wordt geoogst van februari tot mei. Het mycelium van morielje voedt zich onder andere met de dode wortels van gekweekte planten.
Ik heb een zure bodem, gaat dat werken?
Nee, de morielje heeft een basische bodem nodig. U moet kalk of calciumcarbonaat toevoegen om de pH boven 7 te brengen voordat u het mycelium op granen implanteert.
