Mycelium op biologische morelzaden

Zwarte morieljes, morchella importuna.

De zwarte morille is een uitstekende eetbare paddenstoel en groeit in de lente van nature in bossen, meestal op kalksteengronden. Het is een zeer populaire paddenstoel en vooral gewild vanwege zijn verfijnde smaak.

In tegenstelling tot andere soorten morieljes die symbiotisch zijn en mycorrhiza vormen met specifieke planten, is onze variëteit van het "saprofytische" type. Dit betekent dat het dode materie afbreekt en geen levende gastheer (boom) nodig heeft om te groeien.

Het mycelium bewaren: Als u het mycelium niet binnen 3 tot 5 dagen na ontvangst gebruikt, kunt u het het beste in de koelkast bewaren. Het kan daarom vóór gebruik 1 tot 2 maanden worden bewaard.

Samengevat:

Onze toewijding aan kwaliteit:

Wij produceren onze mycelia onder laboratoriumomstandigheden, waardoor raszuiverheid en optimale kwaliteit gegarandeerd zijn.

Wij produceren onze mycelia 100% biologisch en al onze producten zijn gecertificeerd “ BE-BIO-01, Landbouw België ” door CERTISYS.

Opmerking: Het kweken van morieljes is complexer dan de meeste andere soorten die we op onze site verkopen. De cultuur blijft relatief experimenteel, maar onderzoek van de afgelopen jaren en het delen van informatie hebben deze cultuur aanzienlijk vooruit geholpen. Wij garanderen de kwaliteit van de soort, maar kunnen het succes van de teelt niet garanderen. Aarzel niet om uw feedback met ons te delen over deze cultuur.

🌱 Groeiomstandigheden

Morieljes worden over het algemeen buiten gekweekt: in de moestuin onder een schaduwzeil, in een schaduwrijke kas of in het struikgewas.

Het zaaien gebeurt over het algemeen in de late herfst en vroege winter, tussen oktober en december. De temperatuur mag niet meer boven de 20° komen (net boven de grond).

In bepaalde gebieden waar niet al te veel vorst is, kan laat gezaaid worden tot eind december. Kies voor koudere streken voor voorjaarszaaien na de laatste nachtvorst.

De biotoop:

Het doel is om de natuurlijk optimale omstandigheden van de morille te reproduceren. In de meeste gevallen zal een schuilplaats in de vorm van een tunnel met een schaduwzeil noodzakelijk zijn. Het mycelium heeft schaduw nodig om zich goed te kunnen ontwikkelen en kan geen direct zonlicht verdragen. Denk aan ondergroei of rand, en probeer deze helderheid te reproduceren.

Vermijd het kweken van bodems die fungiciden bevatten zoals koper (aanwezig in Bordeaux-mengsels, bijvoorbeeld biologisch toegestaan), of zelfs zure bodems of bodems die rijk zijn aan tannines. Morieljes waarderen kalkrijke, basische grond. De ideale pH is 7 of 8, meetbaar met pH-meetstrips. Het kan nodig zijn om dit aan te vullen met calciumcarbonaat, Meudon wit of kalksteen. Vermijd kalk die rijk is aan magnesium, deze is over het algemeen niet geschikt voor het kweken van paddenstoelen.

Als secundaire afbreker zal het morillemycelium de bodem waarderen die rijk is aan reeds voorontbonden organisch materiaal. Als je houtsnippers hebt, kun je deze het beste een jaar laten composteren en ze vervolgens in de lente of zomer in de bovenste 5 centimeter van de grond integreren. Ook moet de mest 2 tot 3 jaar oud zijn voordat deze met de grond wordt gemengd voor de morieljes.

Morel-mycelium is goed bestand tegen lichte vorst. Als er langdurige vorst onder de -5°C wordt verwacht, probeer dan uw mycelium verder te beschermen door uw tunnel af te dekken met een dikkere sluier of zeildoek.

🔧 Methode (I.T.)

1. Inenting (zaaien):

Er zijn twee opties:

• Het mycelium wordt uitgestrooid (200 tot 400 g mycelium per vierkante meter) en vervolgens afgedekt of begraven onder 2 tot 4 cm grond.
• Het mycelium wordt begraven in “zakken” van 100 tot 200 g, bedekt met 2 tot 4 cm aarde (2 tot 3 zakken per vierkante meter). Met deze techniek kan het mycelium in terracotta potten worden geplaatst, met het gat naar boven gericht en aan de onderkant gesloten. Het is een arbeidsintensievere methode, maar het beschermt het mycelium tegen besmetting, beperkt de impact van knaagdieren en versnelt de "deflagratie" van het mycelium door het een richting te geven met de opening naar boven, terwijl het mycelium goed kan ademen.

Sommigen raden aan, naast de inenting, licht zaaien van granen (tarwe, rogge, enz.) om de grond te bedekken. Deze lichte vegetatie zorgt voor natuurlijke schaduw aan het mycelium, voor wat suikers uit de wortels, maar ook voor bescherming tegen de wind en een constantere hygrometrie die gunstig is voor de ontwikkeling van het mycelium. Te dicht zaaien wordt niet aanbevolen.

De grond moet vóór het inenten goed vochtig zijn om een ​​goede ontwikkeling van het mycelium mogelijk te maken, zowel na regen als na watergift.

2. De explosie van het mycelium:

Het mycelium van de morielje zal van de mycelium op granen vertrekken om zijn omgeving te verkennen. Het zal aan de oppervlakte van de grond verschijnen in excentrische cirkels, genaamd deflagraties. Afhankelijk van de biotopen en de temperaturen kan dit 1 tot 3 weken duren en meer of minder uitgesproken aspecten vertonen.

3. Voeren:

De morielje zal zich eerst voeden met zijn zogenaamde ‘endogene’ voedsel, dat in de bodem aanwezig is. Snel moet het morillemycelium worden gevoed met zogenaamd “exogeen” voedsel, dat op de grond wordt geplaatst. Deze gastronomische paddenstoel heeft suikerinname nodig (zetmeel, cellulose en eenvoudige suikers). Wij raden onze voedingszakken aan, die met een opening naar de grond geplaatst worden. Een andere techniek is om gekookte appels, in tweeën gesneden, met de opening op de myceliumexplosie te plaatsen.

Het morillemycelium zal dus vanuit een rijke omgeving (het inentingspunt) via een omgeving die arm is aan voedingsstoffen (de aarde) overgaan om opnieuw naar een omgeving te gaan die rijk is aan suikers (exogeen voedsel). Deze afwisseling van rijkdom van de omgeving zal het mycelium in staat stellen zijn sclerotia goed te ontwikkelen, wat dan prachtige morieljes zal opleveren.

Deze voedselzakken zullen enkele weken op hun plaats blijven, zonder dat er aan wordt geraakt, behalve in het geval van besmetting door schimmels of insecten. Door de zakken nauwlettend te observeren, zou je het mycelium moeten zien de mycelium op granen koloniseren in de dagen na hun plaatsing. Rond maart-april, wanneer de temperaturen beginnen te stijgen, ongeveer 2 tot 3 weken voor de vruchtvorming, zullen deze zakken worden verwijderd.

4. Incubatie:

De totale incubatie duurt tussen de 1,5 en 4 maanden. Na het voeden zal het mycelium geleidelijk oranje en vervolgens bruin kleuren. In dit stadium zal het mycelium zijn hulpbronnen uit exogeen voedsel halen om deze naar de aarde, een arm milieu, te brengen. Het zal zijn hulpbronnen daar concentreren en opslaan in de vorm van sclerotia, die vervolgens prachtige morieljes zullen produceren.

5. Water geven:

Omdat paddenstoelen voor bijna 90% uit water bestaan, is de luchtvochtigheid een cruciale factor. Vóór het inenten moet de grond goed worden bewaterd. Een paar weken vóór de vruchtzetting moet de grond regelmatig worden bewaterd. Vermijd sterke waterstralen die de mycelia op het oppervlak kunnen beschadigen. Geef de voorkeur aan voorzichtig water geven met behulp van geperforeerde buizen of microdruppels, bij voorkeur in de ochtend. Bescherm bij hevige regen uw mycelium indien nodig goed met een dubbel schaduwzeil.

6. Vruchtvorming:

Paddestoelen beginnen te groeien als de bodemtemperatuur stijgt. In dit stadium heeft het mycelium meer licht nodig. Dit kan natuurlijk omdat de dagen weer langer worden, maar u kunt overdag ook een deel van het schaduwzeil verwijderen. Dek ze 's nachts altijd af met een sluier om de kans op vorst te beperken.

Het verschijnen van “primordias” (schimmelbegin) is een delicate periode. De primordia zijn erg gevoelig en kwetsbaar. Tijdens deze periode moet u daarom waakzaam zijn door direct zonlicht, uitdrogende wind, zware regen, vorst, enz. te vermijden, terwijl u ze toch een beetje licht en een constante vochtigheid geeft.

7. De oogsten vinden over het algemeen plaats tussen februari en mei, wanneer de temperatuur stijgt tot ongeveer 20°C en de grond opwarmt. Zorg voor vochtige grond tijdens de groei van paddenstoelen. Morieljes worden geoogst als ze ongeveer 10 cm groot zijn.

Bescherming tegen ongedierte

De morieljesteelt kan worden bedreigd door verschillende plagen, waaronder insecten en schimmels. Om deze risico's te minimaliseren, installeert u een schaduwzeil en een beschermend zeildoek. Deze apparaten helpen een gecontroleerde omgeving te creëren, waardoor het risico op besmetting wordt verminderd.

Voor een effectieve biologische bestrijding van larven, naaktslakken en ander ongedierte kunt u Bacillus thuringiensis (BT) gebruiken, een bacterie die van nature in de bodem aanwezig is en zich specifiek richt op insectenplagen zonder schade aan te richten het gewas. Zorg ervoor dat u de instructies van de fabrikant opvolgt voor correct gebruik.

Vogel- en knaagdierbeheer

Vogels en knaagdieren kunnen ook een bedreiging vormen voor de morieljesteelt, door de grond te graven of jonge paddenstoelen op te graven. Om ze af te schrikken, kunt u beschermende netten of natuurlijke insectenwerende middelen gebruiken. Het installeren van fysieke barrières rond teeltgebieden kan ook helpen uw gewas te beschermen.

📊 Productiviteit

De productiviteit is afhankelijk van verschillende factoren:

• De kwaliteit van het substraat (bodem, organische stof, bodembacteriën etc.),
• Weer,
• Gewasonderhoud of de "schimmelhand" van de tuinman.

Bij een goed presterende oogst mag je hopen op 200 tot 300 gram per vierkante meter.

⚠️Voorzorgsmaatregelen

De morieljes moeten gekookt worden. Ze zijn giftig als ze rauw zijn.

Als dit de eerste keer is dat je deze soort eet, kun je het beste met een kleine hoeveelheid beginnen om te controleren op mogelijke allergieën, ook na het koken.

Laat ongeveer 10 minuten koken in een pan of steelpan voor een goede bereiding.

❓ Veelgestelde vragen

Is het normaal dat mijn mycelium bruin is?

Morel-mycelium doorloopt verschillende stadia van volwassenheid, waardoor het witte, oranje en vervolgens bruine kleuren krijgt.

Moet ik mijn gewas water geven?

Omdat het meer een wintergewas is, is het land over het algemeen van nature vochtig. Er moet rekening worden gehouden met twee perioden: vóór het inenten moet de grond zeer vochtig zijn om het mycelium goed te laten groeien, en in het voorjaar, wanneer de grond opwarmt, is het vaak nodig om water toe te voegen om de vochtigheid van het mycelium op peil te houden. het land.

Groeit het elk jaar terug?

Nee. Omdat het een saprofytische variëteit is, ontleedt het dode materie en vormt het geen mycorrhiza met omringende bomen. Na de vruchtvorming is het morielmycelium verzwakt. Het is ook behoorlijk gevoelig voor hitte en droogte, dus het overleeft de zomer over het algemeen niet tenzij de omgeving koel en vochtig blijft.

Is het mogelijk om ze binnen te kweken?

Het is mogelijk, en in Denemarken is het al gelukt. Het buiten kweken van morieljes is echter al relatief complex en experimenteel, maar binnen kweken is dat nog meer. De moeilijkheid ligt minder in de kolonisatie van een substraat door het mycelium dan in de technische omstandigheden die nodig zijn voor de vruchtvorming ervan.

Smaken gecultiveerde morieljes hetzelfde als wilde morieljes?

Ja, buiten gekweekte morieljes kunnen net zo lekker zijn als de morieljes die in het bos worden geoogst. De smaak hangt af van de kwaliteit van de bodem en de rijkdom aan organisch materiaal. Te veel water geven of regenen tijdens de vruchtvorming kan de smaak van morieljes dof maken. Voor een betere conservering en een betere smaak mag u de morieljes niet onmiddellijk na een regenbui oogsten.

Is het compatibel met andere gewassen in de moestuin?

Ja. Morel-mycelium ontstaat voornamelijk van oktober tot december en wordt geoogst van februari tot mei. Morel-mycelium voedt zich onder meer met de dode wortels van cultuurplanten.

Ik heb zure grond, werkt dit?

Nee, morieljes hebben basisgrond nodig. U moet kalk of calciumcarbonaat toevoegen om de pH boven de 7 te brengen voordat u het mycelium implanteert.