Pre-order Mycelium op Biologische Morielje Graan

Zwarte morieljes, morchella importuna.

De zwarte morielje, een gastronomisch teeltjuweel

Een uitstekende eetbare paddenstoel, de zwarte morielje groeit van nature in het voorjaar in bossen, vaak op kalkrijke bodems. Gewaardeerd om zijn verfijnde smaak en unieke textuur, is hij bijzonder geliefd bij fijnproevers.

Onze morieljestam onderscheidt zich door zijn vermogen om onder gecontroleerde omstandigheden te worden gekweekt. In tegenstelling tot sommige variëteiten die symbiotische relaties met bomen aangaan, is deze voornamelijk saprotroof: hij voedt zich met organisch materiaal in ontbinding, zonder een levende gastheer nodig te hebben. Deze eigenschap maakt teelt op substraat mogelijk, waardoor productie buiten zijn natuurlijke habitat kan plaatsvinden.

Let wel op dat wij de teelt in de buitenlucht aanbevelen. Het succes van de teelt hangt van veel parameters af, waaronder vooral de aanwezigheid van bepaalde bodembacteriën die de vruchtvorming helpen.

Bewaring van het mycelium: Als u het mycelium niet binnen 3 tot 5 dagen na ontvangst gebruikt, is het beter om het in de koelkast te bewaren. Zo kan het 1 tot 2 maanden bewaard worden voor gebruik.

Samengevat:

Onze kwaliteitsbelofte:

Wij produceren onze mycelium op granen onder laboratoriumomstandigheden, wat de zuiverheid van de variëteiten en een optimale kwaliteit garandeert.

Wij produceren onze mycelia 100% biologisch en al onze producten zijn gecertificeerd "BE-BIO-01, Landbouw België" door CERTISYS.

Opmerking: De teelt van morieljes is complexer dan de meeste andere variëteiten die wij op onze site verkopen. De teelt blijft relatief experimenteel, maar het onderzoek van de afgelopen jaren en het delen van informatie hebben deze teelt aanzienlijk vooruit geholpen. Wij garanderen de kwaliteit van de stam, maar kunnen het succes van de teelt niet garanderen. Aarzel niet om je ervaringen met deze teelt met ons te delen.

🌱 Teeltvoorwaarden

Morieljes worden meestal buiten gekweekt: in de moestuin onder een schaduwdoek, in een schaduwkas of in het bos.

De zaaien gebeurt meestal eind herfst en begin winter, tussen oktober en december. De temperaturen mogen niet hoger zijn dan 20° (net boven de grond).

Een late zaaiperiode kan tot eind december in sommige regio's zonder veel vorst plaatsvinden. Voor koudere regio's verdient een voorjaarzaai na de laatste vorst de voorkeur.

De biotoop:

Het doel is om de natuurlijke optimale omstandigheden van de morielje na te bootsen. In de meeste gevallen is een schuilplaats in de vorm van een tunnel met een schaduwdoek nodig. Het mycelium heeft schaduw nodig om goed te groeien en verdraagt geen direct zonlicht. Denk aan bosbodem of bosrand en probeer die lichtomstandigheden na te bootsen.

Vermijd teelten op grond die fungiciden zoals koper bevat (aanwezig in Bordeaux-mengsel, bijvoorbeeld toegestaan in de biologische landbouw), of zure of tanninerijke bodems. Morieljes houden van kalkrijke, basische grond. De ideale pH ligt rond 7 of 8, meetbaar met pH-teststrips. Het kan nodig zijn om te amendementeren met calciumcarbonaat, Meudonwit of kalksteen. Vermijd kalk die rijk is aan magnesium, die meestal niet geschikt is voor de teelt van paddenstoelen.

Als secundaire ontleder waardeert het morieljemycelium een bodem die rijk is aan reeds voorverteerde organische stof. Als je houtsnippers hebt, is het ideaal om ze een jaar te laten composteren en ze dan in de bovenste 5 centimeter van de bodem in het voorjaar of de zomer te verwerken. De mest moet ook 2 tot 3 jaar oud zijn voordat deze met de aarde voor de morieljes wordt gemengd.

Het morieljemycelium is bestand tegen lichte vorst. Als er langdurige vorst onder -5° wordt verwacht, probeer dan je mycelium extra te beschermen door je tunnel te bedekken met een dikkere doek of een zeil.

🔧 Methode (I.T.)

1. De inoculatie (zaaien):

Er zijn twee opties:

• Het mycelium wordt verspreid door het te strooien (200 tot 300 gr mycelium per vierkante meter) en vervolgens bedekt of begraven onder 2 tot 4 cm aarde.
• Het mycelium wordt begraven in "kluiten" van 100 tot 200 gram, bedekt met 2 tot 4 cm aarde (2 tot 3 kluiten per vierkante meter). Met deze techniek kan het mycelium in terracotta potten worden geplaatst, met het gat naar boven en gesloten aan de onderkant. Dit is een arbeidsintensievere methode, maar het beschermt het mycelium tegen besmettingen, beperkt de impact van knaagdieren en versnelt de "deflagratie" van het mycelium door het een richting te geven met de opening naar boven, terwijl het een goede ademhaling van het mycelium mogelijk maakt.

Sommigen raden aan om tegelijk met de inoculatie een lichte zaaibeurt van granen (tarwe, rogge, enz.) als bodembedekking uit te voeren. Deze lichte begroeiing zal natuurlijke schaduw bieden aan het mycelium, wat suikers via de wortels levert, evenals bescherming tegen wind en een meer constante en gunstige luchtvochtigheid voor de ontwikkeling van het mycelium. Een te dichte zaaibeurt wordt niet aanbevolen.

De grond moet vóór de inoculatie goed vochtig zijn om een goede ontwikkeling van het mycelium mogelijk te maken, hetzij na regen, hetzij na bewatering.

2. De deflagratie van het mycelium:

Het morielje-mycelium vertrekt vanuit de korrels om zijn omgeving te verkennen. Het zal aan het oppervlak van de grond verschijnen in excentrische cirkels, genaamd deflagraties. Afhankelijk van de biotopen en temperaturen kan dit 1 tot 3 weken duren en meer of minder uitgesproken vormen aannemen.

3. Het voeden:

De morielje zal zich eerst voeden met zijn zogenaamde "endogene" voedsel, aanwezig in de grond. Al snel moet het morielje-mycelium gevoed worden met zogenaamd "exogeen" voedsel, direct op de grond gelegd. Deze gulzige paddenstoel heeft suikerbehoeften (zetmeel, cellulose en eenvoudige suikers). Wij raden onze voedingszakken aan, die met een opening naar de grond geplaatst moeten worden. Een andere techniek is het aanbrengen van gekookte appels, doormidden gesneden, met de opening op de deflagratie van het mycelium.

Het mycelium van morielje zal zo van een rijke omgeving (het inoculatiepunt) door een voedingsarme omgeving (de aarde) naar opnieuw een suikerrijke omgeving (het exogene voedsel) gaan. Deze afwisseling van rijkdom in de omgeving stelt het mycelium in staat zijn scleroeten goed te ontwikkelen, die vervolgens mooie morieljes zullen voortbrengen.

Deze voederzakken blijven enkele weken op hun plaats, zonder eraan te komen, behalve bij besmetting door schimmels of insecten. Door de zakken nauwkeurig te observeren, zou u het mycelium op de granen binnen enkele dagen na plaatsing moeten zien koloniseren. Rond maart-april, wanneer de temperaturen beginnen te stijgen, ongeveer 2 tot 3 weken voor de vruchtvorming, worden deze zakken verwijderd.

4. De incubatie:

De totale incubatie duurt tussen 1,5 en 4 maanden. Na het voeden zal het mycelium geleidelijk oranje en daarna bruine kleuren aannemen. In deze fase zal het mycelium zijn bronnen uit het exogene voedsel halen om ze naar de arme grond te brengen. Daar zal het zijn bronnen concentreren en opslaan in de vorm van sclerotia, die later mooie morieljes zullen voortbrengen.

5. Het bewateren:

Aangezien paddenstoelen voor bijna 90% uit water bestaan, is vochtigheid een cruciale factor. De grond moet goed bewaterd zijn vóór de inoculatie. Enkele weken voor de vruchtvorming moet de grond regelmatig worden bewaterd. Vermijd sterke waterstralen die het mycelium aan het oppervlak kunnen beschadigen. Geef de voorkeur aan zachte bewatering met geperforeerde slangen of microdruppels, bij voorkeur 's ochtends. Bij hevige regen beschermt u uw mycelium goed met een dubbele schaduwdoek indien nodig.

6. De vruchtvorming :

De paddenstoelen beginnen zich te ontwikkelen wanneer de bodemtemperaturen stijgen. In deze fase heeft het mycelium meer licht nodig. Dit kan natuurlijk gebeuren, omdat de dagen langer worden, maar u kunt ook een deel van het schaduwdoek overdag verwijderen. 's Nachts bedek ze altijd met een doek om het risico op vorst te beperken.

Het verschijnen van de "primordia" (paddenstoelenbeginselen) is een delicate periode. Primordia zijn erg gevoelig en kwetsbaar. Wees in deze periode voorzichtig door direct zonlicht, uitdrogende wind, slagregen, vorst, enz. te vermijden, terwijl u ze toch wat licht en constante vochtigheid geeft.

Het besproeien gebeurt bij voorkeur via capillariteit: we vermijden direct water op de morieljes te spuiten, maar besproeien rondom of op de paden. Bij hoge temperaturen kan 's ochtends alleen, vóór de temperatuurstijging, direct gesproeid worden. Het water wordt daarna snel opgenomen en verdampt.

7. De oogsten vinden meestal plaats tussen februari en mei, wanneer de temperaturen weer richting 20° stijgen en de bodem opwarmt. Houd de bodem vochtig gedurende de groei van de paddenstoelen. Morieljes worden geoogst wanneer ze ongeveer 10 cm groot zijn.

Bescherming tegen parasieten

De teelt van morieljes kan worden bedreigd door diverse parasieten, met name insecten en schimmels. Om deze risico's te minimaliseren, installeer een schaduwdoek en een beschermhoes. Deze voorzieningen helpen een gecontroleerde omgeving te creëren, waardoor het risico op besmetting wordt verminderd.

Voor een effectieve biologische bestrijding van larven, slakken en andere schadelijke dieren kunt u  Bacillus thuringiensis (BT) gebruiken, een bacterie die van nature in de bodem voorkomt en specifiek schadelijke insecten aanvalt zonder de teelt te schaden. Zorg ervoor dat u de instructies van de fabrikant volgt voor correct gebruik.

Voor de hongerige slakken bij het uitkomen van de winter wordt vaak ijzerfosfaat gebruikt, ook toegestaan in de biologische landbouw. We raden het alleen aan bij het verschijnen van de eerste primordia. De blauwe korrels zijn omhuld met een meel dat aantrekkelijk is voor slakken, maar dat ook de aanwezigheid van dactylium bevordert, een schimmel die jonge morieljes aanvalt. Dactylium wordt bevorderd door constante vochtigheid en een gebrek aan verdamping. U zult dus met uw schuilplaatsen moeten spelen om de verdamping, vochtigheid en bodemtemperatuur te verhogen of te beperken om onze mooie morieljes de beste kansen te geven.

Beheer van Vogels en Knaagdieren

Vogels en knaagdieren kunnen ook een bedreiging vormen voor morieljecultures door in de grond te graven of jonge paddenstoelen op te graven. Om ze af te schrikken kunt u beschermnetten of natuurlijke afweermiddelen gebruiken. Het plaatsen van fysieke barrières rond de teeltgebieden kan ook helpen uw oogst te beschermen.

📊 Productiviteit

De productiviteit hangt van verschillende factoren af:

• De kwaliteit van het substraat (grond, organisch materiaal, bodembacteriën, enz.),
• Het weer,
• Het onderhoud van de teelt of de "fungale hand" van de tuinier.

Met een goed uitgevoerde teelt kunt u hopen tussen 500 en 1500 gram per vierkante meter te oogsten.

⚠️ Voorzorgsmaatregelen

Morieljes moeten worden gekookt. Ze zijn giftig als ze rauw zijn.

Als u deze soort voor het eerst eet, is het beter met een kleine hoeveelheid te beginnen om mogelijke allergieën te controleren, zelfs na het koken.

Reken op ongeveer 10 minuten bakken in de pan of pot voor een goede bereiding.

❓ FAQ

Is het normaal dat mijn mycelium bruin is?

Het mycelium van morielje doorloopt verschillende rijpingsstadia, wat het witte, oranje en daarna bruine kleuren geeft.

Moet ik mijn teelt water geven?

Omdat het een winterteelt is, zijn de gronden meestal van nature vochtig. Twee periodes zijn belangrijk: voor de inoculatie moet de grond goed vochtig zijn voor een goede start van het mycelium, en in het voorjaar, bij het opwarmen van de grond, is het vaak nodig water toe te voegen om de vochtigheid te behouden.

Groeit het elk jaar terug?

Nee. Omdat het een saprofytische soort is, breekt het dode materie af en vormt het geen mycorrhiza met de omliggende bomen. Na de vruchtvorming is het mycelium van morielje verzwakt. Het is ook vrij gevoelig voor hitte en droogte, dus het overleeft meestal de zomer niet, tenzij de omgeving koel en vochtig blijft.

Is het mogelijk ze binnen te kweken?

Het is mogelijk, en het is al gedaan in Denemarken. Toch is de teelt van morieljes buiten al relatief complex en experimenteel, en binnenkweek is nog complexer. De moeilijkheid ligt minder in de kolonisatie van een substraat door het mycelium dan in de technische voorwaarden die nodig zijn voor de vruchtvorming.

Hebben gekweekte morieljes dezelfde smaak als wilde morieljes?

Ja, morieljes die buiten worden gekweekt kunnen net zo smakelijk zijn als die in het bos worden geoogst. De smaak hangt af van de kwaliteit van de bodem en de rijkdom aan organische stof. Te veel water geven of regen tijdens de vruchtvorming kan de smaak van morieljes verminderen. Voor een betere bewaring en smaak, niet direct na regen oogsten.

Is het compatibel met andere gewassen in de moestuin?

Ja. Het mycelium van morielje wordt voornamelijk geïmplanteerd van oktober tot december en wordt geoogst van februari tot mei. Het mycelium van morielje voedt zich onder andere met de dode wortels van gekweekte planten.

Ik heb een zure bodem, gaat dat werken?

Nee, de morielje heeft een basische bodem nodig. U moet kalk of calciumcarbonaat toevoegen om de pH boven 7 te brengen voordat u het mycelium op granen implanteert.